|
niski skrzydłowy/silny skrzydłowy |
Data i miejsce urodzenia | 18 września 1968 Split |
Obywatelstwo | chorwackie / amerykańskie |
Wzrost | 211 cm |
Masa ciała | 107 kg |
Kariera |
Aktywność | 1987–2006 |
Draft | 1990, numer: 29 Chicago Bulls |
Kariera klubowa | Lata | Kluby | Wyst. | 1985–1991 | Jugoplastika Split | 1991–1993 | Benetton Treviso | 1993–2000 | Chicago Bulls | 2000–2001 | Philadelphia 76ers | 2001–2002 | Atlanta Hawks | 2002–2006 | Milwaukee Bucks | |
Kariera reprezentacyjna | Lata | Reprezentacja | Wyst. | 1985 | Jugosławia U–16 | 1986 | Jugosławia U–18 | 1987 | Jugosławia U–19 | 1987–1991 | Jugosławia | 1991–1996 | Chorwacja | |
|
| Multimedia w Wikimedia Commons | |
Toni Kukoč (ur. 18 września 1968 w Splicie) – chorwacki koszykarz, występujący na pozycjach niskiego lub silnego skrzydłowego, posiadający także amerykańskie obywatelstwo, trzykrotny mistrz NBA z Chicago Bulls, multimedalista międzynarodowych imprez koszykarskich, obecnie specjalny doradca w klubie Chicago Bulls.
W młodości interesował się tenisem stołowym, a później piłką nożną. Koszykówkę zaczął trenować w wieku 15 lat[1]. Pierwsze sukcesy Kukoč odniósł występując jako zawodnik Jugoplastiki Split, z którą trzykrotnie z rzędu zwyciężył w Eurolidze w latach 1989-1991. Po transferze do ligi włoskiej występował przez 2 lata w klubie Benetton Treviso, zdobywając tytuł mistrza Włoch. Grając w drużynach reprezentacyjnych zdobył mistrzostwo świata juniorów (1987) i seniorów (1990) w barwach Jugosławii oraz dwukrotnie wicemistrzostwo olimpijskie - w 1988 w Seulu dla Jugosławii i w 1992 w Barcelonie dla Chorwacji. W czasie gry w Europie Toni Kukoč trzykrotnie został uznany za najlepszego gracza starego kontynentu.
Kukoč został wybrany w drafcie NBA przez Chicago Bulls już w 1990, ale zadebiutował w lidze amerykańskiej dopiero w 1993, kiedy klub opuścił Michael Jordan. Po pierwszych dwóch latach wybornej gry indywidualnej, ale bez sukcesów dla klubu, przyszły lata 1996-1998, kiedy – po powrocie Jordana – Chicago, drugi raz w historii klubu, trzykrotnie z rzędu zdobyło mistrzostwo ligi. Kukoč, nie występując w pierwszej piątce, ale bez wątpienia będąc podporą drużyny, w 1996 otrzymał nagrodę dla najlepszego rezerwowego ligi (NBA Sixth Man of the Year Award). Rok później zajął drugie miejsce w głosowaniu na najlepszego „szóstego” zawodnika ligi[2].
Po rozpadnięciu się mistrzowskiego składu w 1998, Toni został w Chicago jedynym, obok Rona Harpera, wartościowym zawodnikiem. Mimo wysokich statystyk Toniego klub znacząco spadł w rankingach. Kukoč w trakcie następnego sezonu został sprzedany do Philadelphia 76ers, a następnie do Atlanta Hawks i w końcu do Milwaukee Bucks, gdzie w 2006 zakończył karierę.
Osiągnięcia
Na podstawie[3], o ile nie zaznaczono inaczej.
Kadra
- Drużynowe
- Indywidualne
- MVP mistrzostw:
- Zaliczony do I składu najlepszych zawodników:
- Lider:
- igrzysk olimpijskich w asystach (1996)[4]
- Eurobasketu w asystach (1995, 1999)
Europa
- Drużynowe
- Mistrz:
- Zdobywca Pucharu:
- Indywidualne
- Uczestnik FIBA All-Star Game (1991)
- trzykrotny MVP Final Four Euroligi (1990, 1991, 1993)
- Laureat nagrody zawodnika roku:
- Wybrany do:
- Lider:
- strzelców finałów Euroligi (1990)
- ligi włoskiej w asystach (1992, 1993)
NBA
Inne
- Zwycięzca turnieju McDonalda (1997)
- trzykrotny Sportowiec Roku Chorwacji (1989–1991)
- Sportowiec Roku Jugosławii (1990)
Przypisy
- ↑ Gwiazdy rzymskich ME. „Głos Pomorza”, s. 7, 1991-07-02. (pol.).
- ↑ 1996-97 NBA Awards Voting. basketball-reference.com. [dostęp 2022-03-29]. (ang.).
- ↑ Profil na fiba.basketball. fiba.basketball. [dostęp 2017-12-25]. (ang.).
- ↑ 1996 Olympic Games Tournament for Men - Assists - Statistics. fiba.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
- ↑ a b EUROPEAN PLAYER OF THE YEAR. ciuff.it. [dostęp 2015-04-21]. (wł.).
- ↑ 50 Greatest Euroleague Contributors. euroleague.net. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
- ↑ NBA Championships: Year by Year Champions. landofbasketball.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
- ↑ NBA Sixth Man of the Year Award Winners. nba.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
- ↑ All-Rookie Teams. nba.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
- * – oznacza MVP Final Four Suproligi
Pierwsza runda | |
---|
Druga runda | |
---|
35 zawodników | |
---|
10 trenerów | |
---|
5 sędziów | - Artenik Aradabjian
- Mikhail Davidov
- Lubomir Kotleba
- Yvan Mainini
- Costas Rigas
|
---|
Zawodnicy
Obrońcy | |
---|
Skrzydłowi | |
---|
Środkowi | |
---|
Sędziowie
- Bavetta
- Enright
- Evans
- Hepbron
- Hoyt
- Kennedy
- Leith
- Mihalik
- Nichols
- Nucatola
- Quigley
- Rudolph
- Shirley
- Strom
- Tobey
- Walsh
- Garretson
- pogrubienie – oznacza, że dana osoba została wybrana do Hall Of Fame jako trener i jako zawodnik
Trenerzy (25)
- Aleksiejewa
- Canavesi
- Díaz-Miguel
- Donohue
- Ferrándiz
- A. Gomelski
- E. Gomelski
- Gaze
- Hejková
- Iba
- Ivković
- Kondrashin
- Newell
- Nikolić
- Novosel
- Primo
- Rubini
- Smith
- Soares
- Stirling
- Summitt
- Tanjević
- Yow
- Žeravica
- Zuoyun
Działacze (35)
- Airaldi Rivarola
- Ashry
- Atakol
- Bouffard
- Busnel
- Calvo
- Carneiro
- Dos Reis
- Greim
- Hepp
- Jones
- Killian
- Klieger
- Kozłowski
- López
- Martín
- Naismith
- Otto
- Pitzl
- Popović
- Ramsay
- Šaper
- Saporta
- Scuri
- Seguro de Luna
- Semashko
- Seye Moreau
- Stanković
- Steitz
- Stern
- Ueda
- Samaranch
- Vitale
- Wahby
- Yoon
Sędziowie (14)
- Arabadjian
- Bain
- Belošević
- Blanchard
- Dimou
- Hopenhaym
- Kassai
- Kostin
- Lazarov
- Pfeuti
- Rae
- Reverberi
- Rigas
- Righetto
Sportowiec roku
Chorwacji według gazety Sportske novosti
Okres sprzed Final Four 1958–1987 | |
---|
Okres Final Four od 1988 | |
---|
- ^ – oznacza najlepszego strzelca Suproligi
- Statystyki notowane do 1972 roku.
- identyfikator w Hrvatska enciklopedija: 34486
Identyfikatory zewnętrzne: