Oğuz Yabguluğu

Oğuz Yabgu Devleti
766-1055
Oğuz Yagbuluğu
Oğuz Yagbuluğu
BaşkentYengi-kend
Resmî dil(ler)Türkçe
Resmî din
Tengrizm
HükûmetYabguluk
Tarihçe 
• Kuruluşu
766
• Dağılışı
1055
Öncüller
Ardıllar
Göktürk Devleti
Büyük Selçuklu Devleti
Makale serilerinden
Türk tarihi
İlk Çağ
Büyük Hun İmparatorluğu (İÖ 220-İS 92)

Batı Hiung-nu (İÖ 56-36)
• Kuzey Hiung-nu (48-156)
Güney Hiung-nu (48-216)
• Siyenpi İmparatorluğu (93-234)
Avrupa Hun İmparatorluğu (352-469)

• Sabar Hanlığı (5. yy-6. yy)
Orta Çağ
Ak Hun İmparatorluğu (420-670)

Göktürk Kağanlığı (552-744)
  • Doğu Göktürk (583-630)
  • Batı Göktürk (583-659)
  • İkinci Göktürk (681-744)
Avar Kağanlığı (562-803)
Seyanto Hanlığı (628-647)
Hazar Kağanlığı (630-1048)
Büyük Bulgar Hanlığı (632-668)
İdil Bulgarları (7. yy-1240'lar)
Kangar Birliği (659-750)
Birinci Bulgar İmparatorluğu (681-1018)
Uygur Kağanlığı (742-840)
  • Kansu Uygur (848-1036)
  • Karahoca Uygur (991-1209)
• Karluk Hanlığı (743-1220)
• Oğuz Yabguluğu (750-1055)
Karluk Yabgu Devleti (756-940)
Şirvanşahlar Devleti (799-1539)
Karahanlılar (840-1212)
  • Doğu Karahanlılar (1032-1210)
  • Batı Karahanlılar (1041-1212)
Peçenek Hanlığı (860-1091)
Tolunoğulları (868-905)
Akşitler (935-969)
Gazne Devleti (961-1186)
Büyük Selçuklu İmparatorluğu (1040-1157)
  • Türkiye Selçuklu (1077-1308)
  • Kirman Selçuklu (1092-1187)
  • Suriye Selçuklu (1092-1117)
  • Irak Selçuklu (1118-1194)
Mengüçlü (1072-1277)
Harezmşahlar İmparatorluğu (1077-1231)
Danişmendliler (1080-1178)
Çaka Bey (1081-1098)
Çubukoğulları (1085-1092)
Dilmaçoğulları (1085-1192)
Saltuklu Beyliği (1092-1202)
İnaloğulları (1098-1183)
Ahlatşahlar (1100-1207)
Artuklu Beyliği (1102-1408)
Böriler (1104-1154)
Zengiler (1127-1250)
İldenizliler (1142-1225)
Erbil Beyliği (1146-1232)
Salgurlular (1148-1286)
Eyyûbîler (1171-1348)
Cengiz İmparatorluğu (1206-1368)
Delhi Sultanlığı (1206-1527)
Çobanoğulları (1227-1309)
Çağatay Hanlığı (1227-1347)
  • Doğu Çağatay Hanlığı (1347-1680)
  • Batı Çağatay Hanlığı
Altın Orda Devleti (1242-1502)
Memlûk Sultanlığı (1250-1517)
Karamanoğulları (1256-1483)
İnançoğulları (1261-1368)
Sâhib Ataoğulları (1275-1342)
Pervaneoğulları (1277-1322)
Eşrefoğulları (1280-1326)
Menteşe Beyliği (1280-1424)
Karesi Beyliği (1297-1360)
Candaroğulları (1299-1462)
Osmanlı İmparatorluğu (1299-1922)
Germiyanoğulları (1300-1423)
Hamitoğulları (1301-1423)
Saruhanoğulları (1302-1410)
Taceddinoğulları (1303-1415)
Aydınoğulları (1308-1426)
Tekeoğulları (1321-1390)
Ramazanoğulları (1325-1608)
Eretna (1335-1381)
Dulkadiroğulları (1339-1521)
Taşanoğulları (1350-1398)
• Sufi Devleti (1361-1379)
Timur İmparatorluğu (1370-1507)
Akkoyunlular (1378-1508)
Erzincan Beyliği (1379-1410)
Karakoyunlular (1380-1469)
Kadı Burhâneddin Devleti (1381-1398)
Malva Sultanlığı (1392-1562)
Nogay Ordası (1398-1642)
Şeybani Hanlığı (1428-1599)
Kazan Hanlığı (1438-1552)
Kırım Hanlığı (1441-1783)
Astrahan Hanlığı (1446-1556)

Kasım Hanlığı (1452-1681)
Yeni Çağ
Sibir Hanlığı (1464-1598)

Kazak Hanlığı (1465-1729)
Buhara Hanlığı (1500-1785)
Safevî Devleti (1501-1736)
Yarkand Hanlığı (1514-1680)
Hive Hanlığı (1515-1920)
Kutbşah Devleti (1518-1687)
Babür İmparatorluğu (1526-1858)
Bakü Hanlığı (1718-1806)
Afşar İmparatorluğu (1736-1796)
Hokand Hanlığı (1740-1876)
Revan Hanlığı (1747-1828)

Buhara Emirliği (1785-1920)
Yakın Çağ
Kaçar İmparatorluğu (1794-1925)

Batı Trakya Bağımsız Hükûmeti (1913)
Türkistan Millî Özerk Hükûmeti (1917-1918)
Aras Türk Cumhuriyeti (1918-1919)
İdil Ural Devleti (1918-1919)
Alaş Orda (1917-1920)
Kırım Halk Cumhuriyeti (1917-1918)
Azerbaycan DC (1918-1921)
Güneybatı Kafkas Geçici Milli Hükümeti (1918-1919)
Azadistan (1919-1920)
Buhara Sovyet Halk Cumhuriyeti (1920-1925)
Harezm Sovyet Halk Cumhuriyeti (1920-1925)
Tıva Halk Cumhuriyeti (1921-1944)
Doğu Türkistan İslâm Cumhuriyeti (1932-1934)
Hatay Devleti (1938-1939)
Doğu Türkistan Cumhuriyeti (1944-1949)
Azerbaycan Millî Hükûmeti (1945-1946)
Kıbrıs Geçici Türk Yönetimi (1964-1974)
Özerk Kıbrıs Türk Yönetimi (1974-1975)
Kıbrıs Türk Federe Devleti (1975-1983)
Türkiye
Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti
Kırgızistan
Özbekistan
Azerbaycan
Kazakistan
Türkmenistan

Tarihi Türk devletleri listesi
  • Tarihî ve çağdaş Türk devletleri

  • Türk tarihi edebiyatı'
  • g
  • t
  • d

Oğuz Yabguluğu ya da Oğuz Yabgu Devleti, Kiev Knezliği tarafından yenilgiye uğratılan Hazar Kağanlığı'nın gücünü kaybetmesiyle Hazarlar'a bağlı olarak Hazar denizi ile Aral gölü arasında ve civarında yaşayan Tengrici Oğuzlar, 950 yıllarında Hazarlar'dan kopuk bağımsız dönem yaşamaya başlamışlardır. Oğuz Yabguluğu 1055 yılına kadar sürmüş ve daha sonra da Büyük Selçuklu İmparatorluğu'nun bir parçası haline gelmiştir.

Oğuz Yabguluğu'nda subaşı görevinde bulunan ve Büyük Selçuklu İmparatorluğu'nun kurucusu olan Selçuk Bey ile Oğuz yabgusunun arası giderek açıldı. Selçuk Bey ve bağlı boyları daha sonra güneye indiler. Selçuk Bey ile Selçuk Bey'e bağlı boylar İslamiyet'e girince Selçuk Bey: Müslümanlar, gayrimüslimlere haraç vermez. diyerek, yabgunun haraç memurlarını kovdu ve bağımsızlığını ilan etti.

Oğuz Yabguluğu çevresindeki tüm devletlerle sorunluydu. Peçenekler, Kıpçaklar ve Karluklarla husumet içindeydiler. Oğuz-Kıpçak Savaşları'nı konu alan Dede Korkut Destanı'nın bu dönemde yaşanan olaylar üzerinde yazıldığı düşünülmektedir.

Siyasi Tarih

İbn ül-Esir, Halife El-Mehdî döneminde, (775-785) Oğuzlar'ın Maveraünnehir bölgesine geldiklerini bildirmiştir. Oğuzlar, 9. yüzyılın ikinci çeyreğinden beri Seyhun Irmağı dolaylarında yaşamaktaydılar. Oğuz Yabguluğu ise Oğuz Türkleri'nin, 10. yüzyıl'ın ilk yarısında, kışlık merkezi Yenikent olarak kurdukları bir devletti.[1]

Bu devletin başında yabgu bulunuyor, kül erkin unvanlı bir vekil ona naiplik yapıyor, orduyu da subaşı idare ediyordu. Oğuz Yabguluğu, komşuları olan Peçenekler, Kıpçaklar ve Hazarlar’la sürekli çatışma içerisindeydiler. İbni Fadlan (10. yüzyılın ilk çeyreği) ve El-Mes‘udi’ye göre, aralarında savaş eksik değildi. Harezm’in yerli hanedanı Afrigiler, Oğuz baskısı altında idiler. Oğuzlar’ın doğudaki komşuları Karahanlılar ile de mücadele halinde oldukları, aralarındaki savaşlardan birinde, Oğuz yabgusunun ölmesinden anlaşılıyor.[2]

Diğer taraftan Kaşgarlı Mahmud, Oğuzlar ile Çiğiller arasında köklü bir düşmanlıktan bahseder.[3] Kuzeyde Kimekler ile ise bazen dostça, bazen düşmanca ilişkiler devam edip gidiyordu. Oğuzlar, genel olarak “Türk” adı yanında, yine siyasî bir adlandırma olarak “Türkmen” adını da taşıyorlardı ki Müslüman ülkelerine geldikten sonra İslam kaynaklarında bu isimle de anılmışlardır.

Oğuz Yabguluğu’nun tarihi ile ilgili başkaca açık bilgiye rastlanılmıyor. Son Oğuz Yabgusu olarak Ali Han adında birinden söz eden ve Selçuklu Hanedanı'nın ilk zamanlarında, “can düşmanı” olarak Tuğrul ve Çağrı Beyleri hayli uğraştırdığı bilinen ünlü Çend “hakimi” Şah-melik’i de Ali Han’ın oğlu olarak gösteren Reşîdüddîn Fazlullah-ı Hemedânî'nin (14. yüzyıl'ın ilk çeyreği) bu malumatı “destanî” nitelikte görülmektedir.[4]

1000 yillari civarinda Orta Asya'nin siyasi yapisi.

Divân-ı Lügati't-Türk'te, Oğuz illeri; Karnak, Sapran, Sitgün, Karaçuk, Cend, Yenikent, Sugnak olarak kaydedilmiştir. 1000 yıllarına doğru Oğuz Yabguluğu yıkıldı. Oğuz Yabguluğu'nun yıkılmasının nedeni doğudan Kıpçak kökenli Kimek Kağanlığı'nın baskısı ve Selçuk Bey'in kendisine bağlı kalabalık Oğuz boylarıyla, Oğuz Yabguluğu'ndan ayrılmasıdır. Oğuz Yabguluğu yıkıldıktan sonra Oğuzlar'ın bir bölümü Karadeniz'in kuzeyinden batıya doğru göçtü. Diğer Oğuzlar ise önce Cend bölgesine, oradan Horasan'a ve ardından Anadolu'ya yönelmiştir. Diğer bir bölümü ise yerlerinde kaldılar. Günümüzdeki Türkmenistan devleti, bu yerlerinde kalan Oğuzlar'ın soyundan gelmektedir.

Oğuz yabguları

  1. Yınal-Yevi Yabgu
  2. Duylu-Kay Yabgu
  3. Erkin Yabgu
  4. Tuman Yabgu
  5. Kanlı-Yevi Yabgu
  6. Mur-Yevi Yabgu
  7. Karahan Yabgu
  8. Buğrahan Yabgu
  9. Kuzutekin Yabgu
  10. Arslan Yabgu (Selçuk Bey'in oğlu Arslan Yabgu ile karıştırılmamalıdır)
  11. Osman Yabgu
  12. İsli Yabgu
  13. Şeyban Yabgu
  14. Boran Yabgu
  15. Ali Han
  16. Şah Melik

Ayrıca bakınız

Kaynakça

  1. ^ (Almanca) Bkz. O. Pritsak, Der Untergang des Reiches des Oguzischen Yabgu, s. 397-410.
  2. ^ F. Sümer, aynı eser, s. 39-41.
  3. ^ Dîvânü Lugati't-Türk, I, s. 494.
  4. ^ Bkz. F. Sümer, Oğuzlar'a Ait Destani Mâhiyette Eserler, s. 381 vd.