İlhan Koman

İlhan Koman
Genel bilgiler
Doğum17 Haziran 1921(1921-06-17)
Edirne, Türkiye
Ölüm30 Aralık 1986 (65 yaşında)
Stockholm, İsveç
UyrukTürk
Evlilik(ler)iMelda Kaptana[1]
ÇocuklarıAhmet Koman
AlanıHeykeltıraş
Sanat eğitimiİstanbul Güzel Sanatlar Akademisi
Ünlü yapıtlarıAnıtkabir'in doğu rölyefleri
Akdeniz Heykeli
Ödüller
1952 Anıtkabir Heykel Yarışması birincilik ödülü
1954 Ankara Devlet Sergisi ikincilik ödülü
1955 Ankara Devlet Sergisi birincilik ödülü
İlhan Koman'a ait Akdeniz Heykeli (1980), Levent, İstanbul
Koman'ın İstanbul Bilgi Üniversitesi santralistanbul kampüsünde bulunan Sonsuzluk isimli heykeli
İlhan Koman'ın 1968 yılında Divan Oteli girişi için tasarladığı demir heykel.

İlhan Koman (17 Haziran 1921, Edirne[2] - 30 Aralık 1986, Stockholm), Türk heykeltıraş.

1951-1958 arasında İstanbul Güzel Sanatlar Akademisi'nde görev yaptıktan sonra 1959'da İsveç'e yerleşen ve Hulda isimli teknesinde yaşayan sanatçı, bilim ve sanatı bir araya getiren eserleriyle sanat dünyasında kendisine özgü bir konum edindi;[3] bu özelliğinden ötürü Türk Da Vinci'si olarak anıldı.[2] Figüratif soyutlama alanında en ünlü ve üzerinde en çok konuşulan çalışması Akdeniz Heykeli'dir.[4]

Yaşamı

17 Haziran 1921'de Edirne'de doğdu. Babası doktorluk ve çiftçilikle uğraşan Fuat Bey, annesi Sevinç Leman Hanım'dır. Baba tarafı Mohaç Savaşı'ndan sonra Konya’dan Balkanlar'a yerleştirilmiş Türk köylülerindendi;[2] aile 1880'lerde Yugoslavya'dan Edirne'ye göç etmişti.[5] Anne tarafından dedesi, II. Abdülhamid devri devrimcilerinden ve Trakya Paşaeli Müdafaa-i Hukuk Cemiyeti'nin kurucularından Mehmet Şeref Aykut Bey'dir.[2][5]

Çocukluğu Edirne'nin Kaleiçi semtinde geçti. Edirne Lisesi'ni bitirdikten sonra, 1941'de İstanbul Güzel Sanatlar Akademisi Resim Bölümü'ne girdi. Hocalarının tavsiyesi üzerine bir yıl sonra heykel bölümüne geçti, Rudolf Belling'in öğrencisi olarak 1945'te bu okulu bitirdi.

1947'de Millî Eğitim Bakanlığının açtığı sınavı kazanarak Neşet Günal, Refik Eren ve Sadi Öziş'le birlikte devlet bursu ile Paris'e gönderildi. 1947-1950 yılları arasında Fransa'da Academie Julian ve l'Ecole du Louvre'da çalışmalar yaptı. Louvre Müzesi'ndeki çalışmaları sırasında özellikle Mezopotamya ve Mısır sanatından etkilendi.[2] Paris yıllarında çağdaş akımlara yakınlık duyan sanatçı, ilk sergisini 1948'de Paris'te açtı. 1951 yılında Türkiye'ye dönmeden hemen önce Melda Kaptana ile evlendi, bu evlilikten bir oğlu dünyaya geldi.

Yurda döndükten sonra İstanbul Güzel Sanatlar Akademisi'nde mecburi hizmetine başladı. 1958'e kadar burada görev yaptı. 1952'de, Anıtkabir Heykel Yarışması'ndaanıt mezar bölümüne çıkan merdivenlerin sağındaki Sakarya Meydan Muharebesi konulu kabartma kompozisyonu birinciliğini kazandı.[6] 1952–1954 yılları arasında bu proje kapsamında gerçekleştirdiği ‘Sakarya Meydan Muharebesi’ konulu rölyefleri Paris'te görüp etkilendiği Mezopotamya ve Mısır rölyeflerinden izler taşımaktadır.[2]

1953 yılında akademi bünyesinde kurulan metal atölyesinde Sadi Öziş, Hadi Bara, Şadi Çalık ve Zühtü Müridoğlu ile çalışmaya başladı. Aynı dönemde fabrikatör Mazhar Süleymangil’in sağladığı sermaye ile Şadi Çalık ve Sadi Öziş ile birlikte ‘Karemetal’ adlı mobilya atölyesini kurarak modern mobilyalar tasarladı.[2] Fransız Grup Espas’tan esinlenerek 1955'te Ali Hadi Bara, Şadi Öziş ve mimar Tarık Carım ile Türk Grup Espas adlı topluluğu kurdu.[7] Bu grup ile resim, heykel ve mimarinin işbirliğini savunan işler üretti.[8]

Çalışmaları 1954 Ankara Devlet Sergisi'nde ikincilik, 1955 Ankara Devlet Sergisi'nde birincilik ödüllerini aldı. 1958 yılında, Brüksel'de düzenlenen uluslararası bir sergide Türk pavyonunun yapımını üstlendi. Altı ay süren bu çalışma sırasında tanıştığı mimar Ralph Erskine'in daveti üzerine mimari tasarımları için form araştırmaları yapmak üzer İsveç'e gitti. İlk eşinden ve Güzel Sanatlar Akademisi'ndeki göreviden ayrılan sanatçı, 1959'da İsveç'e yerleşti. 1965 yılında M/S Hulda adlı 1905 yapımı, iki direkli bir yelkenliyi satın alarak içinde yaşamak ve çalışmak üzere restore ettirdi 1986'da ölümüne kadar bu tekneyi ev ve atölye olarak kullandı.[9]

1967'de Stockholm Uygulamalı Sanatlar Yüksek Okulu'na öğretim üyesi olarak kabul edildi. Bu dönemde yeni geometrik türevler ve yel değirmenleri gibi bilimsel buluşları tescillendi. 1969'da İsveç'te Sundsvall'da bir alan düzenlemesi için açılan yarışmada birincilik ödülü, 1970'te de Örebro Belediye Sarayı önüne konulmak üzere yaptırılan heykel yarışmasında da birincilik ödüllerinden birini aldı.

1986'da 65 yaşındayken İsveç'in başkenti Stockholm'de hayatını kaybetti. Vasiyeti üzerine cesedi yakılarak külleri yaşamının büyük bir bölümünü üzerinde geçirdiği Baltık Denizine atılmıştır.[10]

Çoğunluğu Stockholm'da olmak üzere 20 şehrin sokak ve meydanlarında Koman’ın heykelleri bulunur.[10] Stockholm’da Mimarlık Yüksek Okulu önünde "Leonardo'ya Selam" heykeli sanatçının beğenilen eserlerindendir.[10] Yapı Kredi Kültür Sanat (YKSS) binasının önünde bulunan Akdeniz Heykeli sanatçının Türkiye'de bulunan çalışmalarından biridir.[11]

Hakkında yazılanlar

  • (1996) İlhan Koman - Fatma Semiha Uçuk, Şimşek yay.
  • (2021) İlhan Koman Sözlüğü - Necmi Sönmez, Doğan Kitap, ISBN 978-605-09-8400-2
  • (2005) İlhan Koman / Retrospektif, YKY, ISBN 975-08-0944-0

Kaynakça

  1. ^ Sönmez, Necmi. "Ben Bir Bizans Bahçesinde Büyüdüm". Radikal gazetesi Kitap eki, 16 Ocak 2004. 10 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Eylül 2017. 
  2. ^ a b c d e f g Çantay, Deniz. "Edirne'nin Leonardo Da Vinci'si; İlhan Koman…". Ankaraantikacilik.com sitesi. 19 Kasım 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Eylül 2017. 
  3. ^ Dostoğlu, Ali Derya. "Koman Heykellerinin Mimarlık ve Mekân ile Etkileşimi ve M/S Hulda Üzerine". Mimarlık Dergisi, Ocak-Şubat 2011, Sayı 357. 10 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Eylül 2017. 
  4. ^ Hano, Bilal. "XX. Yüzyıl Heykel Sanatında Figüratif Soyutlama". Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü yüksek lisans tezi, Erzurum, 2015. 26 Ocak 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Eylül 2017. 
  5. ^ a b Kıranlar, Öner. "20. yüzyıl heykeli içerisinde İlhan Koman heykelinin yeri". Trakya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü yüksek lisans tezi 2008. 10 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Eylül 2017. 
  6. ^ "Heykel ve Kabartma Yarışması". Anitkabir.org sitesi, 24 Nisan 2011. 10 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Eylül 2017. 
  7. ^ Yavuz, Ezgi. "DESIGNING THE UNITY: TÜRK GRUP ESPAS AND ARCHITECTURE IN POSTWAR TURKEY" (PDF). Metu, Journal of Faculty of Architecture, Yıl: 2015 Cilt: 32, No:2. 10 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 10 Eylül 2017. 
  8. ^ "Heykeli Soyuta Taşıyan Usta". Hürriyet gazetesi, 19 Nisan 2000. 10 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Eylül 2017. 
  9. ^ "İlhan Koman'ın 110 yıllık teknesi sanat merkezi olacak". Cumhruiyet gazetesi 27 Nisan 2015. 10 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Eylül 2017. 
  10. ^ a b c "İlhan Koman sergisi Avrupa turunda". İsveç Türk İşçi Dernekleri web sitesi, 11 Mart 2009. 10 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Eylül 2017. 
  11. ^ Akdeniz heykeli bir kez daha taşınıyor 10 Eylül 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Sanatatak.com 8 Eylül 2017. Erişim tarihi: 17 Haziran 2019

Dış bağlantılar

  • İlhan Koman'ın resmi sitesi 2 Şubat 2006 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  • g
  • t
  • d
Türkiye'de görsel sanat yaklaşımları
Klasik
Asker Ressamlar
Osmanlı Ressamlar Cemiyeti
İnas Sanâyi-i Nefîse Mektebi
Yeni Resim Cemiyeti
  • Şeref Kamil  • Saim Özeren  • Refik Fazıl  • Mahmut Cemaleddin  • Turgut Zaim  • Sabih Bey  • Cevad Hamid
Müstakiller
D Grubu
Onlar Grubu
Çallı Kuşağı
Tavanarası Ressamları
  • Nuri İyem  • Erdoğan Behnasavi  • Baha Çalt  • Atıfet Hançerlioğlu  • Seta Hıdiş  • Ömer Uluç  • Haluk Muradoğlu  • Ümit Mildon  • Vildan Tatlıgil  • Pindaros Platinidis  • Atıf Yılmaz
Yeni Dal Grubu
  • Avni Memedoğlu  • Nejat Tözge  • Marta Tözge  • Kemal İncesu  • İhsan İncesu  • Hikmet Aksüt  • Vahi İncesu  • İbrahim Balaban
Yeniler Grubu
Siyah Kalem Grubu
Modern
Soyut dışavurumcu sanatçılar
Geometrik soyut sanatçılar
Soyut heykel sanatçıları
Modern soyut sanatçılar
Modern figüratif sanatçılar
Modern heykel sanatçıları
1968 kuşağı sanatçılar
Anlatım dilinin çeşitlendiği sanatçılar
Çağdaş
Hafriyat Grubu
Kavramsal sanatçılar
2000 sonrası
Dekoratif
Mozaik
  • Bedri Rahmi EyüboğluFerruh BaşağaJale Yılmabaşar • Süha Semerci • Meyçem Ezengin • Sibel Hananel • Halil Sarı • Ahmet Bostancı • Gülten Alcan • Gülistan Genç • Gülçin Sökücü • Serdar İyiyiz • Mervan Altınorak • Ayça Bumin
Çini
  •  Hafız Mehmed Emin Efendi • Ayşe Özkan • Faruk Şahin • Faik Kırımlı • Nimet Varlı • Sıtkı Olçar • Turgut Tuna • Mehmet Gürsoy • Mustafa Kerkük • Önder Düz
Vitray
Seramik
Tekstil
  • Bedri Rahmi EyüboğluZeki Faik İzerÖzdemir AltanZekai Ormancı • Aydın Uğurlu • Ayla Salman • Candan Akpınar • Harun Acı • Nil Yalter • Reyhan Kaya • Atilla Ergür • Belkıs Balpınar • Filiz Otyam • Ebru Dikmen • Sedef Acar • Suhandan Özay Demirkan • Mustafa Kula • Ömer Karaçam • Beyhan Saldıray • Sümer Saldıray • Şahin Yüksel Yağan • Çiğdem Gürel • Dilek Alpan • Zeki Alpan • Sibel Arık • Devrim Erbil • Hamdi Ünal • Latif Taşarlı • Ayten Sürür • Çiğdem Kaynar • Haldun Acara • İdil Akbostancı • Cafer Arslan • Sevim Arslan • Gülcan Batur Ercivan • Sonja Böhlander Tanrısever • Çiğdem Çini • Pelin Demirtaş Dikmen • Öznur Enes • Nuray Er • Canan Erdönmez • Bettina Franckenberg • Nur Gökbulut • Ülkü Kaymaz • Selda Kozbekçi Ayranpınar • Fırat Neziroğlu • Füsun Özpulat • Maria Sezer • Biret Tavman • Cemile Tuna • Nesrin Türkmen • Ali Yaldır • Leyla Yıldırım • Elvan Adanır • Sema Arıgil • Günay Atalayer • Gül Bolulu • Esra Kavcı • Nesrin Önlü • Neslihan Yaşar • Betül Atlı
Otorite kontrolü Bunu Vikiveri'de düzenleyin