Zoran Slavnić

Zoran Moka Slavnić (rođen 26. oktobra 1949) bivši je jugoslovenski košarkaš, i košarkaški trener. Igrao je na poziciji plejmejkera. Jedan je od prvih evropskih plejmejkera koji su uneli dodatne driblinge pri vođenju lopte. Spada među najbolje igrače u istoriji Crvene zvezde.^[1] Prvi je selektor reprezentacije Srbije.

Igračka karijera

Klubovi

Najveće klupske uspehe ostvario je u dresu Crvene zvezde za koju je igrao od 1963 – 1977. godine: dve titule, tri kupa SFRJ i Kup Kupova. Činio je jedan od najboljih timova u istoriji Crvene zvezde sa Kapičićem, Simonovićem i Cvetkovićem. Sa Huventudom je, prvi put u istoriji kluba, 1978. postao prvak Španije. Posle Huventuda vratio se u zemlju igrajući za Šibenku, a onda opet vani u italijanskoj Kazerti. Na kraju ponovo se vraća u Jugoslaviju i igra za Partizan u sezoni 1981—1982. Kuriozitet je da je i kao igrač i kao trener radio i u Zvezdi i u Partizanu. On je zapravo jedini kome je to pošlo za rukom.

Reprezentacija

Slavnić je za reprezentaciju Jugoslavije odigrao 179 utakmica i postigao 1.465 poena.^[2] Jedan je od retkih igrača koji ima zlatne medalje sa olimpijskih igara, svetskog i kontinentalnih takmičenja. Evropskim zlatom se i okitio tri puta: 1973. u Barseloni, 1975. u Beogradu i 1977. u Liježu. Svetsko prvenstvo je osvojio u Manili 1978. a olimpijsko zlato u Moskvi 1980. Između ostalog o Moki, ostaće upamćeno:

• Potez koji je obeležio Evropsko prvenstvo u Beogradu 1975 — koš preko glave protiv Španaca;
• Montreal 1976, kada je na olimpijskim igrama, u najznačajnijoj fazi jednog takmičenja, sekund pre kraja dao koš Italijanima i odveo reprezentaciju u polufinale;
• „Odbojka“ sa Draganom Kićanovićem protiv Sovjetskog Saveza u finalu Evropskog prvenstva u Liježu 1977. godine.

Trenerska karijera

Po završetku košarkaške karijere, nastavio je sa radom u košarci kao trener. Vodio je Šibenku, Partizan, Jugoplastiku, Malagu, Zvezdu, Dafini, Huventud, Iraklis, Bamberg, Atlas. Dana 29. maja 2007. jednoglasnom odlukom svih članova upravnog odbora KSS Zoran Slavnić je izabran za prvog selektora Srbije.^[3] Pred evropsko prvenstvo u košarci 2007. suočio se sa brojnim otkazima reprezentativaca, tako da je pored Gurovića, Jarića i Miličića, na prvenstvo poveo čak devet debitanata, koji će kasnije postati nosioci igre u reprezentaciji. Srbija je poražena od kasnijeg šampiona – Rusije, branioca titule – Grčke (nakon produžetaka) i Izraela, tako da je takmičenje završila u prvoj fazi. Odlukom stručnog saveta i upravnog odbora, Slavnić je 26. septembra smenjen sa mesta selektora.

Ostalo

Zbog originalnog pristupa igri od Španaca je dobio naziv ekscentrični genije. Slavnićev moto je: „Sve je to samo igra“.

• 1991. FIBA ga je uvrstila među pedeset najboljih svetskih igrača svih vremena.
• 2007. postao je nosilac nacionalnog sportskog priznanja za poseban doprinos razvoju i afirmaciji sporta.
• 2013. ppostao je član FIBA kuće slavnih.^[4] Prilikom dodele priznanja naglašeno je da je osim igračkog dao i nemerljiv doprinos košarkaci i kao trener. Pod njegovim vođstvom stasali su kasnije najznačajniji plejmekeri: Dražen Petrović,^[5][6] Aleksandar Đorđević, Saša Obradović i NBA zvezde Toni Kukoč i Dino Rađa.

Reference

Vanjske veze

• p
• r
• u

Reprezentacija Jugoslavije - Evropsko prvenstvo u košarci 1973.

 | 4 Tvrdić | 5 Kićanović | 6 Jelovac | 7 Knežević | 8 Jerkov | 9 Ivković | 10 Slavnić | 11 Ćosić | 12 Šolman | 13 Plećaš | 14 Dalipagić | 15 Marović  | Trener: Novosel