Gavril Stefanović Venclović

Gavrilo "Gavril" Stefanović Venclović (fl. 1670–1749) bio je srpski pravoslavni sveštenik, filozof, iluminator i narodni prosvetitelj, poznat kao jedan od zagovornika uvođenja narodnog jezika u tadašnju srpsku književnost, a zbog čega ga se često navodi kao preteču Dositeja Obradovića i Vuka Karadžića. Delovao je na području Južne Ugarske u prvim decenijama posle Velikog turskog rata, među šajkašima koji su se protiv Turaka borili za Habsburšku Monarhiju, a među kojima je nastojao širiti pismenost, ali i svoje propovedi učiniti što pristupačnijim njihovom svakodnevnom životu i govoru. Mnoge od tih propovedi je zapisao u tri knjige, od kojih su dve sačuvane.

Literatura

Milorad Pavić: Gavril Stefanović Venclović, 1980, Belgrade
Jovan Skerlić, Istorija Nove Srpske Književnosti / History of New Serbian Literature (Belgrade, 1914, 1921), str. 28 i 29.