Shanghai World Financial Center

Shanghai World Financial Center
上海环球金融中心
Ilustracja
Shanghai World Financial Center
Państwo

 Chiny

Miejscowość

Szanghaj

Adres

100 Century Avenue, Pudong, Szanghaj, Chiny

Typ budynku

hotel, biurowiec

Styl architektoniczny

postmodernizm

Architekt

Kohn Pedersen Fox Associates

Inwestor

Mori Building Co

Wysokość całkowita

492,3 m

Wysokość do dachu

487,4 m

Kondygnacje

101

Powierzchnia użytkowa

377 300 m²

Rozpoczęcie budowy

1997

Ukończenie budowy

2008

Właściciel

Shanghai World Financial Center Co., Ltd.

Położenie na mapie Szanghaju
Mapa konturowa Szanghaju, w centrum znajduje się punkt z opisem „Shanghai World Financial Center”
Położenie na mapie Chin
Mapa konturowa Chin, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Shanghai World Financial Center”
Ziemia31°14′12″N 121°30′10″E/31,236667 121,502778
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Shanghai World Financial Center (chiń. 上海环球金融中心; pinyin Shànghǎi Huánqiú Jīnróng Zhōngxīn; znany też jako Shanghai WFC lub SWFC) – wieżowiec w Szanghaju w Chinach, w dzielnicy Pudong, obok budynku Jin Mao Tower i niedaleko Oriental Pearl Tower. SWFC jest drugim najwyższym budynkiem w Szanghaju, siódmym najwyższym w Chinach i dwunastym najwyższym na świecie, a także najwyższym na świecie budynkiem z otworem.

Budynek został zaprojektowany przez architekta Williama Pedersena, a inwestorem była firma Japończyka Minoru Mori. Kamień węgielny pod budowę wieżowca położono 27 sierpnia 1997, jednak prace budowlane opóźniły się z powodu kryzysu finansowego oraz zmian konstrukcyjnych. Początkowo budynek miał mieć 460 metrów i 94 piętra, później jednak (dokładnie 13 lutego 2003) wysokość zwiększono do 492,3 m (101 pięter). Odrzucono propozycję, by dodać do budynku iglicę, przez co byłby wyższy od Wieży Wolności i Taipei 101. Obiekt oddano do użytku 14 września 2008.

Najbardziej charakterystycznym elementem wieżowca jest otwór w budynku, który najpierw miał być okrągły i mieć w środku diabelski młyn[1][2], jednak z powodu protestów wywołanych skojarzeniami okrągłego otworu z flagą Japonii, w połowie 2005 zdecydowano się na otwór w kształcie trapezu o szerokości 50 metrów. Na przedostatnim, 100. piętrze, znajduje się zewnętrzny taras widokowy dla turystów.

Na piętrach 79-93 mieści się hotel Shanghai Park Hyatt.

Budowa SWFC była finansowana również przez wiele zagranicznych firm i banków: głównie japońskich, europejskich oraz amerykańskich. Koszt budowy wyniósł około $1,25 mld USD[1] (ok. 4 mld złotych).

Łączna powierzchnia budynku wynosi 377 300 metrów kwadratowych. W budynku znajdują się m.in. biura, hotel, muzeum.

Galeria

  • Budowa wieżowca w maju 2007 r.
    Budowa wieżowca w maju 2007 r.
  • Słynny otwór w budynku podczas budowy
    Słynny otwór w budynku podczas budowy
  • Shanghai World Financial Center kilka miesięcy przed otwarciem w 2008
    Shanghai World Financial Center kilka miesięcy przed otwarciem w 2008
  • Taras widokowy dla turystów
    Taras widokowy dla turystów
  • Shanghai World Financial Center z sąsiednim wieżowcem Jin Mao Tower
    Shanghai World Financial Center z sąsiednim wieżowcem Jin Mao Tower
  • SWFC oświetlony w nocy
    SWFC oświetlony w nocy

Zobacz też

Przypisy

  1. a b KPF dodaje do sylwetki miasta z nowym budynkiem Shangai World Financial Center.. archrecord.construction.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-06-17)]. (ang.)
  2. Shanghai World Financial Center (ang.)

Linki zewnętrzne

  • Shanghai WFC na SkyscraperPage
  • Porównanie SFWC i Burj Dubai. burjdubaiskyscraper.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2006-05-07)].
  • Temat o budowie SWFC (część 6)
  • Shanghai World Financial Center w portalu constructalia.com (pol. • ang. • hiszp. • fr. • wł. • niem. • port.)
Encyklopedia internetowa (wieżowiec):
  • Britannica: topic/Shanghai-World-Financial-Center