Polimorfizm (biologia)

Ten artykuł dotyczy zjawiska w biologii. Zobacz też: inne znaczenia tego słowa.

Polimorfizm, wielopostaciowość (gr. polys ‘wiele’, morfe ‘kształt’)^[1] – zjawisko nieciągłości genetycznej^[2] przejawiające się występowaniem w obrębie jednego gatunku odmiennych form różniących się funkcjonalnie lub strukturalnie^[1][2]. Czasami mogą one nie być widoczne gołym okiem, a różnić się wyłącznie na poziomie genetycznym lub molekularnym^[2].

W przypadku zmian ciągłych, pomiędzy osobnikami wewnątrz populacji występuje stosunkowo niewielka i stopniowa zmienność (np. różnice wzrostu u ludzi danej rasy), która nie prowadzi do powstania wyraźnie odmiennych form, czyli polimorfizmu. Jeżeli natomiast częstość występowania w danej populacji dwóch (lub więcej) zmian jest zbyt wysoka, aby mogła ona być spowodowana mutacją, mamy wówczas do czynienia z populacją polimorficzną^[2].

W ogólnym ujęciu, polimorfizm polega na tworzeniu się hierarchii i podziału funkcji w obrębie populacji^[1]. Najbardziej charakterystycznym przykładem jest podział na samce oraz samice u zwierząt wyższych^[2]. Polimorfizm przejawia się m.in. u owadów (mrówki, pszczoły, osy i szerszenie) oraz ptaków, wśród których występuje pospolicie, z wyjątkiem blaszkodziobych i dzięciołów (u których występuje rzadko) oraz trogonów, lelkowych i żurawi (u których w ogóle nie występuje)^[1]. Polimorfizm owadów społecznych opiera się jednak raczej nie na zmienności genetycznej, a różnicach w odżywianiu^[2].

Zobacz też

• polimorfizm (genetyka)
• dymorfizm

Przypisy