Pismo piktograficzne

Sumeryjski piktogram „głowa”

Pismo piktograficzne, pismo obrazkowe[1] – początkowe stadium rozwoju pisma. W piśmie piktograficznym każdy rysunek (piktogram) oznaczał dane pojęcie (np. schematyczny rysunek głowy oznaczał głowę). Pismo piktograficzne jest pismem semantycznym, znaczeniowym, tj. nie występuje w nim fonetyzm, a symbol nie oznacza dźwięku mowy, jak w piśmie fonetycznym. Pismo piktograficzne różni się jednak od obrazu tym, że przedstawia zdarzenie lub pewną sytuację, a nie wyobrażenie o nich, czyli nie oddziałuje na wyobraźnię odbiorcy. Piktografami posługiwały się prehistoryczne ludy basenu Morza Śródziemnego, Chin, niektóre ludy Afryki Środkowej, Ameryki Północnej i Australii[2].

Przypisy

  1. JiříJ. Černý JiříJ., Dějiny lingvistiky, Ołomuniec: Votobia, 1996, s. 36, ISBN 80-85885-96-4, OCLC 37391292  (cz.).
  2. David Diringer: Alfabet czyli klucz do dziejów ludzkości. Warszawa: 1972, s. 36–37.
  • p
  • d
  • e
Pisma świata
Alfabetyczne
dwuszeregowe
jednoszeregowe
dwuszeregowe i jednoszeregowe
nielinearne
Spółgłoskowe (abdżady)
Półalfabetyczne
Alfabetyczno-sylabiczne (abugidy)
indyjskie
protopisma i ksenopismo
północne
południowe
inne
Sylabiczne
dalekowschodnie
inne
Logograficzne
bliskowschodnie (mezopotamskie)
bliskowschodnie (egipskie)
dalekowschodnie (sinogramy)
mezoamerykańskie
Nieodczytane (nieznana struktura)
Protopisma
Alfabety fonetyczne
Pseudoalfabety
Zapis liczb
Projekty ideograficzne

Kontrola autorytatywna (typ systemu pisma):
  • LCCN: sh85102008
  • GND: 4145404-2
  • NKC: ph351785
  • J9U: 987007548690405171
  • Treccani: pittografia
  • SNL: billedskrift
  • Catalana: 0131746