Niskie kopnięcie

Niskie kopnięcie (ang. low kick) – kopnięcie polegające na uderzeniu stopą lub piszczelem w nogę przeciwnika (najczęściej w udo). Używane jest w niektórych sztukach i sportach walki takich jak kick-boxing, boks tajski, boks birmański czy MMA). W zależności od regulaminu danego sportu można zadawać to uderzenie w zewnętrzną lub wewnętrzną część nogi.

Niskie kopnięcie ma na celu pozbawienie przeciwnika równowagi i tym samym zyskania chwilowej przewagi. Wielokrotnie zadane może nawet doprowadzić do stanu, w którym rywal nie będzie zdolny do ustania na nodze - a tym samym kontynuowania walki. Stąd jest to częsta technika kończąca np. w kyokushin, boksie tajskim czy K-1.

Istnieje kilka rodzajów kopnięć w nogi:

  • okrężne (roundhouse kick) i półokrężne (semicircular kick),
  • "zrównoważone", czyli przy minimalnym odchyleniu tułowia (kopnięcie prostą nogą - stick kick, kopnięcie po łuku - crescent kick),
  • kopnięcia po linii prostej (kopnięcie frontalne i boczne),
  • kopnięcia hakowe (hook kick),

W kick-boxingu regulaminy dopuszczają jedynie kopnięcia okrężne lub półokrężne w nogi i tych kopnięć dotyczy najczęściej określenie low kick.

  • Kontratak kopnięciem okrężnym w nogę podporową, po uchwyceniu drugiej nogi.
    Kontratak kopnięciem okrężnym w nogę podporową, po uchwyceniu drugiej nogi.
  • Atak kopnięciem frontalnym w udo.
    Atak kopnięciem frontalnym w udo.
  • Kopnięcie boczne.
    Kopnięcie boczne.

Zobacz też

  • Low kick (formuła walki)