John Horton Conway

John Horton Conway
Ilustracja
John H Conway w 2005
Data i miejsce urodzenia

26 grudnia 1937
Liverpool

Data i miejsce śmierci

11 kwietnia 2020
Princeton

Zawód, zajęcie

matematyk

John Horton Conway (ur. 26 grudnia 1937 w Liverpoolu, zm. 11 kwietnia 2020 w Princeton[1][2]) – angielski matematyk, profesor uniwersytetów w Cambridge i Princeton, członek Towarzystwa Królewskiego w Londynie (ang. Royal Society). Laureat Nagrody Frederica Essera Nemmersa w dziedzinie matematyki (1998).

Conway zajmował się teorią mnogości, algebrą, matematyką dyskretną, geometrią i analizą. Zasłynął badaniami automatów komórkowych, m.in. stworzeniem jednego z nich: gry w życie.

Kariera akademicka

Od wczesnego dzieciństwa wykazywał uzdolnienia matematyczne. W roku 1959 ukończył Gonville and Caius College na Uniwersytecie Cambridge. W 1964 roku uzyskał tytuł doktora oraz stanowisko wykładowcy czystej matematyki. W tym samym roku został wybrany na członka Sidney Sussex College, a w roku 1970 – na członka Gonville and Caius College. W 1971 roku London Mathematical Society nagrodziło Conwaya Nagrodą Berwicka. W 1981 roku został wybrany na członka The Royal Society of London. W 1983 roku został profesorem matematyki Uniwersytetu Cambridge. Od roku 1986 pracował jako profesor matematyki na Uniwersytecie Princeton.

Opracował algorytm do obliczania, jaki dzień tygodnia wypada w dowolnym dniu[3].

Zmarł na skutek COVID-19 w okresie światowej pandemii tej choroby[2].

Publikacje

Książki Johna Conwaya:

  • On regular algebra and finite machines, London, Chapman and Hall 1971
  • On numbers and games, Academic Press 1976
  • z Elwynem Berlekampem, Richardem Guyem: Winning ways for your mathematical plays, 4 Bde., 2001, zuerst 1982, Academic Press
  • z Richardem Guyem: The book of numbers, New York 1996
  • z Derekiem Smithem: On quaternions and octonions- their geometry, arithmetic and symmetry, Peters Verlag 2003
  • z Berlekampem, Guyem i.in.: Sphere packings, lattices and groups, Springer Verlag (Grundlehren der mathematischen Wissenschaften), 3.Auflage 1999, ISBN 0-387-98585-9
  • The (sensual) quadratic form, Carus mathematical monographs, Mathematical association of America, 1997
  • z R. T. Curtisem, S. Nortonem, R. Parkerem, R. Wilsonem: Atlas of Finite Groups, Maximal Subgroups and Ordinary Characters for Simple Groups, Oxford University Press, 1985, ISBN 0-19-853199-0

Książki o Conwayu i jego pracach:

  • T. M. Thompson, From error-correcting codes through sphere packings to simple groups, Washington, 1983 (przedstawienie historyczne zawierające też obszerne informacje matematyczne)
  • Albers i G. L. Alexanderson (red.), Mathematical People: Profiles and Interviews, Cambridge/MA, 1985, S.43–50
  • Ebbinghaus, Hermes, Hirzebruch (red.), Zahlen, Springer Verlag 1993 (z rozdziałem o liczbach nadrzeczywistych)
  • Donald Knuth, Surreal numbers, 1974

Przypisy

  1. Roberto Natalini: Il matematico John Horton Conway è morto di Covid-19 all’età di 82 anni. madmaths.simai.eu. [dostęp 2020-04-12]. (wł.).
  2. a b David Spergel: John Conway, a brilliant mathematician and a gentle soul, died today of COVID-19 in Princeton. 2020-04-12. [dostęp 2020-04-12].
  3. How to Figure Out the Day of the Week For Any Date Ever. It's Okay To Be Smart 2018-01-16. [dostęp 2018-01-22].

Linki zewnętrzne

  • Józef H.J.H. Przytycki Józef H.J.H., WitoldW. Rosicki WitoldW., John Horton Conway (1937–2020), [w:] pismo „Delta”, deltami.edu.pl, czerwiec 2021, ISSN 0137-3005 [dostęp 2023-12-10]  (pol.).
  • publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać John J. O'Connor; Edmund F. Robertson: John Horton Conway w MacTutor History of Mathematics archive (ang.)
  • p
  • d
  • e
Laureaci Nagrody Steele’a za wykład
XX wiek
XXI wiek
  • 2001: Richard P. Stanley
  • 2002: Yitzhak Katznelson
  • 2003: John B. Garnett
  • 2004: John W. Milnor
  • 2005: Branko Grünbaum
  • 2006: Lars V. Hörmander
  • 2007: David Mumford
  • 2008: Neil Trudinger
  • 2009: Ian G. Macdonald
  • 2010: David Eisenbud
  • 2011: Henryk Iwaniec
  • 2012: Michael Aschbacher i Richard Lyons i Steve Smith i Ronald Solomon
  • 2013: Johna Guckenheimer i Philip Holmes
  • 2014: Dmitri Burago, Yuri Burago, Sergei V. Ivanov
  • 2015: Robert Lazarsfeld
  • 2016: David Cox, John Little, Donal O’Shea
  • 2017: Dusa McDuff, Dietmar Salamon
  • 2018: Martin Aigner, Günter Ziegler
  • 2019: Philippe Flajolet (pośmiertnie), Robert Sedgewick
  • 2020: Martin R. Bridson, André Haefliger
  • 2021: Noga Alon, Joel H. Spencer
  • p
  • d
  • e
XX wiek
  • 1994: Yuri I. Manin
  • 1996: Joseph B. Keller
  • 1998: John Horton Conway
  • 2000: Edward Witten
XXI wiek
  • ISNI: 0000000120188504
  • VIAF: 108718238
  • LCCN: n82119161
  • GND: 119529289
  • NDL: 00863294
  • LIBRIS: jgvxxsg22cmpmct
  • BnF: 12298169t
  • SUDOC: 031841376
  • SBN: RMSV001271
  • NLA: 36557530
  • NKC: vut2011633781
  • NTA: 068673205
  • BIBSYS: 90334323
  • CiNii: DA01048920
  • Open Library: OL229299A
  • PLWABN: 9810628311705606
  • NUKAT: n97000212
  • J9U: 987007356543705171
  • PTBNP: 965747
  • CANTIC: a1235000x
  • LNB: 000067616
  • NSK: 000058466
  • CONOR: 22797411
  • KRNLK: KAC2018O6244
  • SNL: John_Horton_Conway
Identyfikatory zewnętrzne:
  • Scopus: 55322875100
  • MacTutor: Conway