João Guimarães Rosa

João Guimarães Rosa

Data i miejsce urodzenia	27 czerwca 1908 Cordisburgo
Data i miejsce śmierci	19 listopada 1967 Rio de Janeiro
Narodowość	brazylijska
Język	portugalski
Dziedzina sztuki	powieść, opowiadanie
Ważne dzieła
Wielkie pustkowie Primeiras Estórias
Odznaczenia

João Guimarães Rosa (ur. 27 czerwca 1908 w Cordisburgo, zm. 19 listopada 1967 w Rio de Janeiro)^[1] – brazylijski prozaik, często uważany za najwybitniejszego dwudziestowiecznego pisarza brazylijskiego.

Guimarães Rosa z wykształcenia był lekarzem, przez wiele lat pracował jako zawodowy dyplomata^[1]. Wykazywał wyjątkowy talent do języków, mówił lub czytał w kilkunastu. Literacką sławę zyskał dzięki opublikowaniu w 1956 opowiadań z cyklu Corpo de Baile i powieści Wielkie pustkowie (Grande Sertão: Veredas), rozgrywającej się wśród brazylijskich bandytów (jagunço) na tle sertão – rozległego, nieurodzajnego lub pokrytego dżunglą płaskowyżu.

W swej twórczości mieszał wątki realistyczne z ludową tradycją i metafizycznymi rozważaniami.

W 2008 został pośmiertnie odznaczony Krzyżem Wielkim brazylijskiego Orderu Zasługi dla Kultury^[2].

Przypisy

Bibliografia

• Academia Brasileira de Letras • João Guimarães Rosa (port.)