Ibn Manzur

Muhammad ibn Mukarram ibn Manzur (arab. ابن منظور, ur. w czerwcu lub lipcu 1232, zm. 1311 w Kairze) – arabski filolog i leksykograf.

Żył i pracował w Egipcie w schyłkowym okresie kultury arabsko-muzułmańskiej w tym kraju. Przypisuje mu się autorstwo ponad 500 prac. Jego głównym dziełem jest powstały ok. 1290 Lisan al-Arab (Język Arabów) - dwudziestotomowy słownik języka arabskiego, zawierający wiele fragmentów klasycznych dzieł literatury arabskiej, wydany w Bulaku w latach 1300-1308; stał się on jednym z najważniejszych źródeł do studiowania klasycznego języka arabskiego. Do jego napisania Ibn Manzur wykorzystał wcześniejsze słowniki, m.in. autorstwa Ibn Sidy i Al-Azhariego. Inne jego dzieło to Nisar al-azhar fi al-lajl wa-an-nahar (Nizanie gwiazd nocą i dniem) na temat ciał niebieskich i Zodiaku.

Bibliografia

  • Nowa encyklopedia powszechna PWN t. 3, Warszawa 1998.
  • Ibn Manzur Muhammad Ibn Mukarram, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2017-03-10] .
Kontrola autorytatywna (osoba):
  • ISNI: 0000000121180889
  • VIAF: 2625315
  • LCCN: n83043305
  • GND: 119033119
  • LIBRIS: 1zcfgm0k2gtl5k7
  • BnF: 134906610
  • SUDOC: 050192426
  • NTA: 074600524
  • BIBSYS: 90237678
  • Open Library: OL175932A
  • J9U: 987007273950205171
  • PWN: 3913747