Hermogenes z Tarsu

Hermogenes z Tarsu (ur. ok. 150, zm. 230) – grecki sofista oraz jeden z najbardziej przełomowych teoretyków retoryki późnego antyku.

Życiorys

Według Filostratosa, Hermogenes, miał pochodzić z Tarsu. Popularność zdobył już w wieku dziecięcym, o czym świadczy jego wystąpienie przed cesarzem Markiem Aureliuszem, kiedy ten przebywał na wschodzie w 175/176. Hermogenes miał wówczas 15 lat. Cesarz był pod wrażeniem umiejętności młodego filozofa i wręczył mu liczne podarunki, możliwe też, że słuchał wykładów sofisty. W wieku dorosłym Hermogenes stracił swój talent i jego mowy były bardziej nasycone żartami, przez co jego działalność została doceniona dopiero po śmierci.

Działał prawdopodobnie w Atenach, gdzie jeden z jego uczniów – Musonios – założył szkołę filozoficzną. Księga Suda przypisuje Hermogenesowi autorstwo czterech dzieł: Sztuki retorycznej, O staseis, O typach stylu i O Celesyrii. Z tych dzieł tylko dwa – O staseis oraz napisane w dwóch księgach O typach stylu są uważane za autentyczne.

Bibliografia

• KrystynaK. Stebnicka KrystynaK., Hermogenes, [w:] PawełP. Janiszewski, KrystynaK. Stebnicka, ElżbietaE. Szabat (red.), Sofiści i retorzy greccy w cesarstwie rzymskim (I-VII wiek). Słownik biograficzny, Warszawa: Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, 2011, s. 236-237, ISBN 978-83-235-0687-4 .