Félix Gustave Saussier

Félix-Gustave Saussier
Ilustracja
Generał Félix-Gustave Saussier
generał dywizji generał dywizji
Data i miejsce urodzenia

16 stycznia 1828
Troyes

Data i miejsce śmierci

19 grudnia 1905
Luzarches

Przebieg służby
Lata służby

1850–1897

Siły zbrojne

Francuskie Siły Zbrojne

Główne wojny i bitwy

wojna krymska,
wojna francusko-austriacka,
francuska interwencja w Meksyku,
wojna francusko-pruska

Multimedia w Wikimedia Commons

Félix-Gustave Saussier (ur. 16 stycznia 1828 w Troyes, zm. 19 grudnia 1905 na zamku Thimécourt, Luzarches) – francuski generał i polityk.

Życiorys

Pochodził z rodziny przemysłowców tekstylnych z Troyes[1], uczęszczał do École spéciale militaire de Saint-Cyr, którą ukończył w 1850. Jako podporucznik, a następnie porucznik Legii Cudzoziemskiej brał udział w wojnie krymskiej, został ranny oraz odznaczony orderem Legii Honorowej w 1855 przez generałą Canroberta. Walczył i został ranny w Kabylii, następnie brał udział w wojnie francusko austriackiej w bitwie pdo Magentą i Solferino.

Wziął udział we francuskiej interwencji w Meksyku. Został oficerem Legii Honorowej za udział w oblężeniu Oaxaca.

Wrócił z Meksyku w stopniu podpułkownika i opuścił Legię Cudzoziemską. W stopniu pułkownika dowodził 41. pułkiem piechoty stacjonującym w Metzu i w czasie wojny francusko-pruskiej brał udział w obronie Metzu. Dostał się do niewoli, był przetrzymywany w Kolonii a następnie został osadzony jako jeniec wojenny w cytadeli w Grudziądzu. Korzystając ze swobody poruszania się zagwarantowanej odebranym oficerskim słowem honoru, wieczorem 23 grudnia 1870 roku udał się do Grudziądza, oznajmiając strażnikom, że ma spotkanie z lokalnym właścicielem ziemskim. Saussier nie powrócił do twierdzy, przekroczył granicę z Cesarstwem Rosyjskim w Golubiu, po czym dotarł do Warszawy. Przy pomocy francuskiego konsula dotarł przez Austrię i Włochy do Francji. Tam wznowił służbę w Armii Lotaryńskiej i jako generał brygady brał udział w walkach do zakończenia wojny. W stopniu generała dywizji dowodził francuskimi wojskami w czasie powstania w Algierii. W 1884 roku został gubernatorem wojskowym Paryża. Brał udział w reformie armii francuskiej. W 1887 roku był kandydatem konserwatystów w wyborach na Prezydenta Francji (wybory wygrał Sadi Carnot)[2][3].

W 1894 roku wydał rozkaz rozpoczęcia śledztwa w sprawie Alfreda Dreyfusa.

Zmarł 19 grudnia 1905 na zamku Thimécourt, posiadłości w Luzarches, został pochowany w Troyes[4].

Przypisy

  1. ↑ Manufaktura prześcieradeł Saussier & Charve w Troyes
  2. ↑ Włodzimierz Grabowski: Cytadela Grudziądz 1776-2016. 240. rocznica rozpoczęcia budowy. Grudziądz: Informacja Turystyczna w Grudziądzu, 2016, s. 33. ISBN 978-83-942813-5-9.
  3. ↑ Guy de Cockborne: L'éblouissante carrière du Général Saussier. 1977. [dostęp 2021-06-03]. (fr.).
  4. ↑ Ferrari: Le Figaro. Le Monde et la Ville. 1905. s. 2. [dostęp 2021-06-03]. (fr.).
  • p
  • d
  • e
Gubernatorzy Paryża
  • Louis I d’Anjou (1356–1357)
  • Jean de Berry (1411)
  • Waléran III de Ligny (1411–1413)
  • Jean II de Ligny (1418–1420)
  • Jean de La Baume (1422–142.)
  • Jean de Villiers (1429–14..)
  • Philippe de Ternant (14..–14..)
  • Jacques de Villiers (1461)
  • Charles d’Artois (1465)
  • Charles de Melun (1465–1467)
  • Charles I d’Amboise (1467–1470)
  • Charles de Gaucourt (14..–1472)
  • Antoine de Chabannes (1472–147.)
  • Guillaume de Poitiers (1478–14..)
  • Louis d’Orléans (1483–1485)
  • Antoine de Chabannes (1485–1488)
  • Gilbert de Montpensier (14..–1494)
  • Charles II d’Amboise (1493–1496)
  • Antoine de La Rochefoucauld (15..–15..)
  • Paul de Thermes (1559–1562)
  • Charles de Cossé (1562–1563)
  • François de Montmorency (15..–1572)
  • René de Villequier (1580)
  • François d’O (158.–1589)
  • Charles-Emmanuel de Savoie (1589–1590)
  • Jean Francois de Faudoas (1590–1594)
  • Charles II de Cossé (1594)
  • François d’O (1594)
  • Charles du Plessis (1616)
  • Hercule de Rohan (1643–16..)
  • François de L’Hospital (1648–1657)
  • Duc de Bournonville (1657–1662)
  • Antoine d’Aumont (1662–1669)
  • Gabriel de Rochechouart (1669–1675)
  • Charles III de Créquy (1676–1687)
  • Léon Potier (1687–1704)
  • Duc de Tresmes (1704–1739)
  • Bernard Potier (1739–1757)
  • Charles Louis d’Albert (1757–1771)
  • Jean de Cossé-Brissac (1771–1780)
  • Louis de Cossé-Brissac (1780–1791)
Dowódcy generalni sił zbrojnych w Paryżu
Gubernatorzy wojskowi Paryża
Okupacja niemiecka
Gubernatorzy wojskowi Paryża
  • Philippe Leclerc (1944)
  • Marie Pierre Kœnig (1944–1945)
  • Paul Legentilhomme (1945–1947)
  • René Chouteau (1947–1953)
  • Henri Zeller (1953–1957)
  • Louis-Constant Morlière (1957–1958)
  • Pierre Garbay (1958–1959)
  • Raoul Salan (1959–1960)
  • Maurice Gazin (1960)
  • André Demetz (1960–1962)
  • Louis Dodelier (1962–1965)
  • Philippe de Camas (1965–1968)
  • André Meltz (1968–1971)
  • Bernard Usureau (1971–1974)
  • Philippe Clave (1974–1975)
  • Jean Favreau (1975–1977)
  • Jacques de Barry (1977–1980)
  • Jeannou Lacaze (1980–1981)
  • Roger Périer (1981–1982)
  • Alban Barthez (1982–1984)
  • Michel Fennebresque (1984–1987)
  • Hervé Navereau (1987–1991)
  • Daniel Valéry (1991–1992)
  • Michel Guignon (1992–1996)
  • Michel Billot (1996–2000)
  • Pierre Costedoat (2000–2002)
  • Marcel Valentin (2002–2005)
  • Xavier de Zuchowicz (2005–2007)
  • Bruno Dary (2007–2012)
  • Hervé Charpentier (2012–2015)
  • Bruno Le Ray (2015–2020)
  • Christophe Abad (od 2020)