Ewakuacja z bazy Karin

Ewakuacja z bazy Karin

Rozpad Jugosławii
Czas	styczeń 1993
Miejsce	Republika Serbskiej Krajiny
Terytorium	Chorwacja
Wynik	uratowanie francuskich żołnierzy
Strony konfliktu
UNPROFOR Serbska Krajina  FR Jugosławii  Chorwacja
Dowódcy
– ppłk Petr Pavel – Eric Zanolini nieznani
Siły
/ – 29 – 55 nieznane
Straty
– 2 zabitych nieznane
Położenie na mapie Chorwacji miejsce bitwy
44°07′27,9″N 15°38′05,7″E/44,124417 15,634917

Ewakuacja z bazy Karin – przeprowadzona w styczniu 1993 w trakcie wojny w Jugosławii operacja uratowania żołnierzy francuskich przez żołnierzy czechosłowackich^[a] działających w ramach misji UNPROFOR.

Przebieg

Na przełomie 1992/1993 francuska baza wojskowa w Karinie, gdzie przebywało 55 żołnierzy, znalazła się pod ostrzałem moździerzowym z chorwackiej strony frontu^[1]. Nie mogła zostać wsparta przez pozostałe siły francuskie, ponieważ łączący je wcześniej most został zniszczony. W efekcie mogła im pomóc jedynie oddalona o 30 km czechosłowacka jednostka misji UNPROFOR^[2] stacjonująca w okolicach Jezior Plitwickich^[2][3]. Do bazy w Karinie wysłano 29 żołnierzy i 2 transportery SKOT. Przebycie dzielącego je odcinka trwało dwie godziny. Przejazd utrudniały powalone drzewa, które trzeba było usunąć mimo trwającego ostrzału^[3]. Według relacji dowodzącego operacją ppłk. Petra Pavla, serbskie oddziały „Tygrysów Arkana” Željka Ražnatovića wykorzystywały Czechów i Słowaków jako żywe tarcze przed ostrzałem chorwackim^[4][5][6]. Serbowie próbowali ich także nakierować na pola minowe^[7].

Po przybyciu transporterów do bazy, francuski dowódca Eric Zanolini^[8] zarządził ewakuację swoich żołnierzy. Znajdowali się oni w czterech lokalizacjach, po 10–15 osób każda. Dwóch Francuzów było już wówczas martwych, a kilku rannych. Baza była bombardowana zarówno z chorwackiej, jak i serbskiej strony frontu. Pavel musiał wynegocjować warunki odwrotu z serbskim dowódcą^[7]. Po uzyskaniu jego zgody na przejście, ogień otworzyła artyleria chorwacka. Udało się go wstrzymać dzięki interwencji francuskiego oficera łącznikowego oddelegowanego do chorwackiego sztabu. Ewakuacja w bezpieczne miejsce przebiegła pomyślnie^[2].

W 1993 minister obrony Francji odznaczył czterech czechosłowackich żołnierzy Krzyżem Waleczności Wojskowej: ppłk. Petra Pavla^[9], mjr. Karla Klinovskiego, mjr. Stanislava Zaplatílka i ppłk. Pavla Jirkovskiego^[10]. Był to największy sukces czechosłowackiej armii w ramach misji UNPROFOR^[11]. Operacja szczególną rozpoznawalność przyniosła Petrovi Pavlovi^[12], który w 2012 został nadto wyróżniony najwyższym francuskim odznaczeniem – Legią Honorową^[13].

Zobacz też

• Wojna w Chorwacji

Uwagi

Przypisy