Dunaliella salina

Dunaliella salina
Ilustracja
D. salina w jeziorze Tyrrel
Systematyka
Domena

eukarionty

Supergrupa

Archaeplastida

Gromada

zielenice

Klasa

Chlorophyceae

Rząd

Chlamydomonadales

Rodzina

Dunaliellaceae

Rodzaj

Dunaliella

Gatunek

Dunaliella salina

Nazwa systematyczna
Dunaliella salina Teodor.
Teodoresco, 1905
Systematyka w Wikispecies
Multimedia w Wikimedia Commons
Dunaliella salina zabarwiająca na różowo jezioro na Krymie

Dunaliella salina – gatunek halofilnego jednokomórkowego glona z gromady zielenic[1]. Odpowiada za charakterystyczny różowy kolor silnie zasolonych jezior takich jak Lac Retba w Senegalu[2], czy Hillier w Australii[3].

Biologia

Morfologia

Występuje w formie monadalnej. Posiada dwie nagie wici zbliżonej długości. Zawiera jeden duży, kubkowaty chloroplast. Zwykle ma stigmę, pirenoid i jedno jądro, znajdujące się zazwyczaj na przednim końcu[1].

Metabolizm

Organizm samożywny, posiada chlorofil, a i b, dlatego ma chloroplast koloru zielonego.

W odpowiedzi na czynniki stresowe takie jak niedobór azotu, siarki, fosforu lub ostre światło produkuje duże ilości karotenoidów, głównie β-karotenu[4], który akumuluje w przestrzeni międzytylakoidowej, aby chronić aparat fotosyntetyzujący przed promieniowaniem UV-A i światłem niebieskim[5].

Zawiera w komórce duże ilości gliceryny w celu wyrównania ciśnienia osmotycznego w bardzo zasolonych wodach[6].

Ekologia

Odpowiada za większość produkcji pierwotnej w bardzo silnie zasolonych wodach[7]. O ile dobrze znane są jej właściwości w warunkach hodowlanych, o tyle stosunkowo niewiele wiadomo o zachowaniu D. salina w warunkach naturalnych. W Wielkim Jeziorze Słonym jest głównym, jeśli nie jedynym producentem. Nie występuje w Morzu Martwym, ze względu na zbyt duże stężenie jonów Mg2+ i Ca2+. Niektóre gatunki z rodzaju Dunaliella znaleziono na pajęczych sieciach[8].

Rozmnażanie

Bezpłciowo rozmnażają się przez podział podłużny. Płciowo poprzez izogamię, stymulowaną spadkiem zasolenia[9].

Znaczenie

Ze względu na dużą zawartość (nawet ponad 10% suchej masy) glon jest wykorzystywany do produkcji β-karotenu, który znajduje zastosowanie w przemyśle kosmetycznym jako barwnik, oraz jako suplement diety (chociaż badania mówią zarówno o korzystnym, jak i niekorzystnym wpływie β-karotenu na zdrowie). β-karoten jest pro-witaminą A[5].

Odpowiada za różową barwę wody w jeziorach takich jak Lac Retba, co stanowi atrakcję turystyczną[10].

Przypisy

  1. a b Algaebase :: Listing the World’s Algae [online], www.algaebase.org [dostęp 2022-05-05] .
  2. List of lakes | World Lake Database – ILEC [online], wldb.ilec.or.jp [dostęp 2022-05-05] .
  3. CheyenneCh. Macdonald CheyenneCh., Strange pink colour of Lake Hillier is caused by salt-loving microbes [online], Mail Online, 21 marca 2016 [dostęp 2022-05-05] .
  4. HexinH. Lv HexinH. i inni, Analysis of the Physiological and Molecular Responses of Dunaliella salina to Macronutrient Deprivation, „PLoS One”, 11 (3), 2016, e0152226, DOI: 10.1371/journal.pone.0152226, ISSN 1932-6203, PMID: 27023397, PMCID: PMC4811551 [dostęp 2022-05-05] .
  5. a b Packo P.P.P. Lamers Packo P.P.P. i inni, Exploring and exploiting carotenoid accumulation in Dunaliella salina for cell-factory applications, „Trends in Biotechnology”, 26 (11), 2008, s. 631–638, DOI: 10.1016/j.tibtech.2008.07.002, ISSN 0167-7799 [dostęp 2022-05-05]  (ang.).
  6. HuiH. Chen HuiH., Jian-GuoJ.G. Jiang Jian-GuoJ.G., Osmotic responses of Dunaliella to the changes of salinity, „Journal of Cellular Physiology”, 219 (2), 2009, s. 251–258, DOI: 10.1002/jcp.21715 [dostęp 2022-05-05]  (ang.).
  7. AharonA. Oren AharonA., A hundred years of Dunaliella research: 1905–2005, „Saline Systems”, 1 (1), 2005, s. 2, DOI: 10.1186/1746-1448-1-2, ISSN 1746-1448 [dostęp 2022-05-05]  (ang.).
  8. AharonA. Oren AharonA., The ecology of Dunaliella in high-salt environments, „Journal of Biological Research (Thessalonike, Greece)”, 21 (1), 2014, s. 23, DOI: 10.1186/s40709-014-0023-y, ISSN 1790-045X, PMID: 25984505, PMCID: PMC4389652 [dostęp 2022-05-05] .
  9. Jorge OlmosJ.O. Soto Jorge OlmosJ.O., Dunaliella Identification Using DNA Fingerprinting Intron-Sizing Method and Species-Specific Oligonucleotides, Elsevier, 2015, s. 559–568, DOI: 10.1016/B978-0-12-800776-1.00038-8 [dostęp 2022-05-05]  (ang.).
  10. Olivia YasukawaO.Y. CNN Olivia YasukawaO.Y., Senegal’s ‘Dead Sea’: Salt harvesting in the strawberry-pink lake [online], CNN [dostęp 2022-05-05]  (ang.).
Identyfikatory zewnętrzne (takson):
  • EoL: 921153
  • GBIF: 2687984
  • identyfikator iNaturalist: 154760
  • ITIS: 5421
  • NCBI: 3046