Bułat (broń)

Ten artykuł dotyczy broni białej. Zobacz też: Stal damasceńska.

Bułat (tur. z pers. پولاد pūlād – stal) – rodzaj szabli orientalnej z głownią o charakterystycznym szerokim piórze, rozszerzającym się ku sztychowi. Głownie bułatów wykonywano zazwyczaj z bardzo dobrej jakości stali damasceńskiej (zwanej też bułatową)^[1].

Używana w Polsce oraz na Bliskim Wschodzie m.in. przez janczarów. Nazwą tą określano w dawnej Polsce także stal damasceńską. W Turcji pod tą nazwą znana jest także pala.

Zobacz hasło bułat w Wikisłowniku

Przypisy

Bibliografia

• Krzysztof Czekierda: Wielki słownik wojskowy polsko-angielski angielsko-polski. Enklawa, 2006. Brak numerów stron w książce
• Wielki Słownik PWN-Oxford (elektroniczny). 2004. ISBN 83-01-14136-0. Brak numerów stron w książce
• PWN Leksykon: Wojsko, wojna, broń, Wyd. PWN, Warszawa 2001, ISBN 83-01-13506-9
• Włodzimierz Kwaśniewicz: Leksykon broni białej i miotającej. Warszawa: wyd. Bellona, 2003. ISBN 83-11-09617-1. Brak numerów stron w książce
• Zdzisław Żygulski jun.: Broń w dawnej Polsce na tle uzbrojenia Europy i Bliskiego Wschodu. Warszawa: PWN, 1982. ISBN 83-01-02515-8. Brak numerów stron w książce
• MichałM. Gradowski MichałM., ZdzisławZ. Żygulski ZdzisławZ., Słownik uzbrojenia historycznego, Warszawa: PWN, 2010, s. 18, 31, ISBN 978-83-01-16260-3, OCLC 751388493 .
• Zygmunt Gloger Encyklopedia staropolska.