Andrzej Czajkowski

Zobacz też: Andrzej Czajkowski (1905–1990).

Andrzej Czajkowski właśc. Robert Krauthammer, w trakcie kariery na Zachodzie posługiwał się nazwiskiem André Tchaikowsky^[1] (ur. 1 listopada 1935 w Warszawie, zm. 26 czerwca 1982 w Oxfordzie^[2]) – polski pianista i kompozytor pochodzenia żydowskiego.

Życiorys

Urodzony jako Robert Krauthammer, okupację niemiecką przeżył pod zmienionym nazwiskiem Czajkowski i przy tym nazwisku pozostał po wojnie. Ukrywał się m.in. w domu przy ul. Kaliskiej 17^[3].

W latach 1948–1951 uczył się w konserwatorium w Paryżu. Gdy ukończył je ze złotym medalem władze PRL zachęciły go do powrotu do Polski, oferując znakomite możliwości studiowania i koncertów^[4]. W Polsce pozostał do 1956, potem mieszkał do końca życia w Londynie. Studiował w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Warszawie. Uczeń Stanisława Szpinalskiego, Lazare’a Lévy’ego, Kazimierza Sikorskiego, Stefana Askenasego.

Laureat VIII nagrody na V Konkursie Chopinowskim w 1955 roku.

Laureat III nagrody na międzynarodowym konkursie pianistycznym Królowej Elżbiety Belgijskiej w Brukseli w 1956^[5], po którym nie powrócił do Polski.

Jest bohaterem reportażu „Hamlet” Hanny Krall, wydrukowanego w zbiorach Dowody na istnienie i Żal.

Popularyzatorem i wykonawcą jego muzyki w Polsce jest pianista Maciej Grzybowski^[6].

Zainteresowanie Czajkowskim rozbudziła premiera opery Kupiec wenecki w Bregencji w 2014 roku. Efektem stało się pojawienie licznych publikacji na temat kompozytora^[7].

Był homoseksualistą^[8][9].

Ważniejsze utwory

• Sonata na klarnet i fortepian op. 1 (1959)
• I Kwartet smyczkowy A-dur op. 3 (1969-1970)
• II Koncert fortepianowy op. 4 (1966-1971)
• II Kwartet smyczkowy C-dur op. 5 (1973-1975)
• Opera „Kupiec wenecki” (prawykonanie podczas Festiwalu Muzycznego w Bregencji w 2013, polska prapremiera: 24.10.2014 Teatr Wielki - Opera Narodowa)

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Strona internetowa o Andrzeju Czajkowskim