Aerodyna

Aerodyna – statek powietrzny utrzymujący się w powietrzu dzięki sile nośnej[1], powstającej przez dynamiczne oddziaływanie powietrza na nieruchome lub ruchome płaty nośne.

Do aerodyn z nieruchomymi płatami nośnymi zalicza się samoloty, szybowce, lotnie i paralotnie, natomiast do aerodyn z ruchomymi płatami nośnymi należą śmigłowce i wiatrakowce wyposażone w wirujące płaty nośne oraz skrzydłowce.

Rozróżnia się następujące rodzaje aerodyn[2]:

  • aerodyna lądowa - przystosowana do startu z podłoża stałego na lądzie i lądowania na tym samym podłożu,
  • aerodyna wodna - przystosowana do startu z powierzchni wody i wodowania na tej samej powierzchni,
  • aerodyna wodnolądowa - przystosowana do startu zarówno z powierzchni wody, jak i stałego podłoża lądowego oraz do wodowania i lądowania na nich,
  • aerodyna specjalna - niebędąca stałopłatem, wiropłatem ani zmiennopłatem lub nie mająca płata nośnego.

Zobacz też

Zobacz multimedia związane z tematem: Aerodyna

Przypisy

  1. ↑ aerodyna, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2022-12-03] .
  2. ↑ Jerzy Domański, 1000 słów o samolocie i lotnictwie, Warszawa: Wydawnictwo MON, 1974, s. 9-10

Bibliografia

  • Statki powietrzne Klasyfikacja ogólna i szczegółowa oraz określenia,
  • Jerzy Domański, 1000 słów o samolocie i lotnictwie, Warszawa: Wydawnictwo MON, 1974, s. 9-10.
Encyklopedia internetowa (klasa statków powietrznych według sposobu generacji siły nośnej):
  • Treccani: aerodina
  • Catalana: 0075207