Ach, miłość, coś mi uczyniła
 | Zobacz w Wikiźródłach tekst Ach, miłość, coś mi uczyniła |
Ach, miłość, coś mi uczyniła – incipit anonimowego wiersza o tematyce miłosnej, pochodzącego z XV wieku.
Ten czterowersowy erotyk został dopisany do kodeksu łacińskiego Wilhelma Horborga Decisiones rote z 1408 roku, na ostatniej karcie (87 verso), pod tekstem drugiego znanego (chronologicznie) przekazu Bogurodzicy. Rękopis przechowywany jest obecnie w Bibliotece Jagiellońskiej w Krakowie (nr 408).
Odkrycie tekstu ogłosił po raz pierwszy Jerzy Samuel Bandtkie w 1817 roku (artykuł Wiadomość o starożytnym języku polskim w "Pamiętniku Warszawskim"), a pierwszą transliterację i transkrypcję opublikował w 1852 Wacław Aleksander Maciejowski.
Bibliografia
- Maciej Włodarski: Polska poezja świecka XV wieku. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1997, s. 100. ISBN 83-04-04378-5.
Linki zewnętrzne
Poezja miłosna
- p
- d
- e
Polska poezja świecka XV wieku
| poezja obyczajowa | |
|---|---|
| wiersze satyryczne |
|
| utwory okolicznościowe i polemiczne | |
| poezja dydaktyczna | |
| poezja miłosna |
|
| cyzjojany |
- Na podstawie: Polska poezja świecka XV wieku, oprac. Maciej Włodarski. Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław 1998. ISBN 83-04-04378-5
