|
Pseudonim | Golden Boy (Złoty chłopiec) |
Data i miejsce urodzenia | 4 lutego 1973 Los Angeles |
Obywatelstwo | Stany Zjednoczone |
Styl walki | praworęczny |
Kategoria wagowa | lekkośrednia |
Bilans walk zawodowych[a] |
Liczba walk | 45 |
Zwycięstwa | 39 |
Przez nokauty | 30 |
Porażki | 6 |
Remisy | 0 |
Nieodbyte | 0 |
Dorobek medalowy |
Reprezentacja Stany Zjednoczone | Igrzyska olimpijskie | złoto | Barcelona 1992 | boks (waga lekka) | |
- ↑ Bilans walk aktualny na 6 grudnia 2008.
|
| Multimedia w Wikimedia Commons | |
Strona internetowa |
Óscar de la Hoya (ur. 4 lutego 1973) – amerykański zawodowy bokser meksykańskiego pochodzenia, wielokrotny mistrz świata w sześciu kategoriach wagowych, złoty medalista Igrzysk Olimpijskich w Barcelonie. W swojej karierze pokonał 23 zawodników o tytuł mistrza świata[1]. Obecnie promotor, szef grupy Golden Boy Promotions.
Amatorska kariera
Wychował się w Los Angeles, gdzie podjął treningi boksu. Wcześniej pięściarzami byli jego dziadek i ojciec. Podczas amatorskiej kariery De La Hoya stoczył 228 walk, z czego wygrał 223 (163 przez nokaut). W 1990 roku w wieku 17 lat został mistrzem USA w wadze piórkowej. W tym samym roku zmarła na raka piersi jego matka.
W 1991 roku zdobył mistrzostwo kraju w wadze lekkiej i został wybrany bokserem roku. Rok później w Barcelonie uczestniczył w turnieju olimpijskim w wadze lekkiej. Wygrał wszystkie pięć walk − w tym finałową z Niemcem Marco Rudolphem − zostając mistrzem olimpijskim. Zwycięstwo zadedykował zmarłej matce. Amerykańskie media nadały mu wtedy przydomek "Złoty Chłopiec" (The Golden Boy), którym posługiwał się przez całą późniejszą karierę[2][3][4].
Profesjonalna kariera
Mistrzostwo wagi junior lekkiej
23 listopada 1992 roku De La Hoya zadebiutował w zawodowym boksie i w swojej pierwszej walce odniósł zwycięstwo w pierwszej rundzie przez TKO. 5 marca 1994 roku, w swojej dwunastej walce, zdobył swój pierwszy tytuł mistrza świata, gdy pokonał w dziesiątej rundzie Jimmiego Bredahla, odbierając mu pas WBO wagi juniorlekkiej[5]. Mistrzostwo obronił dwa miesiące później, nokautując w trzeciej rundzie Meksykanina Giorgio Campanellę.
Mistrzostwo wagi lekkiej
29 lipca 1994 roku znokautował w drugiej rundzie Jorge Páeza i zdobył mistrzostwo świata WBO w wadze lekkiej. W swojej pierwszej obronie tytułu pokonał jednogłośnie na punkty John-John Molinę, który przed tą walką zrzekł się tytułu IBF w wadze junior lekkiej i zmienił kategorię wagową na wyższą. 6 maja 1995 doszło do walki unifikacyjnej, w której De La Hoya pokonał mistrza IBF Rafaela Ruelasa. De La Hoya dwukrotnie posłał rywala na deski zanim walka została przerwana w drugiej rundzie. Później IBF nakazało mu stoczyć pojedynek z obowiązkowym pretendentem Julio Miguelem, jednak De La Hoya nie zgodził się i zrezygnował z mistrzostwa. Przystąpił natomiast do walki o pas WBO z niepokonanym Genaro Hernandezem, który dla tej walki zrezygnował z tytułu WBA w wadze junior lekkiej[6]. Hernandez wycofał się z pojedynku po sześciu rundach z powodu złamanego nosa. W szóstej i ostatniej obronie tytułu WBO w wadze lekkiej, De La Hoya znokautował Jesse'ego Jamesa Leiję w przeciągu dwóch rund.
Mistrzostwo wagi juniorpółśredniej
7 czerwca 1996 walczył w Meksyku z niepokonanym Julio Césarem Chávezem o mistrzostwo federacji WBC. De la Hoya pokonał Chaveza przez TKO w czwartej rundzie. Walka została przerwana z powodu rozcięcia skóry na głowie Chaveza. Z tego względu aż do rewanżu w 1998 roku Chávez nie uznawał swojej porażki. De La Hoya tymczasem obronił swój tytuł w wyniku jednomyślnej decyzji w walce z innym niepokonanym meksykańskim pięściarzem, byłym mistrzem WBC wagi lekkiej i uważanym za najlepszego pięściarza wagi juniorpółśredniej, Miguel Ángel González.
Mistrzostwo wagi półśredniej
12 marca 1997 De La Hoya zmienił kategorię wagową na półśrednią i zmierzył się z Pernellem Whitakerem. Pojedynek był zacięty a De La Hoya wygrał przez jednomyślną decyzję sędziów. Po walce The Ring uznał go za najlepszego pięściarza bez podziału na kategorie wagowe[7]. 13 września 1997 pokonał on Hectora Camacho przez jednogłośną decyzję. 8 września 1998 stoczył rewanż z Chavezem i pokonał go przez TKO w ósmej rundzie. W swej kolejnej walce zmierzył się z niepokonanym byłym mistrzem WBA wagi półśredniej Ikiem Quarteyem i pokonał go przez niejednogłośną decyzję (116-112, 116-113, 114-115). Następnie walczył z Oba Carrem, którego pokonał przez TKO w jedenastej rundzie.
18 września 1999, po siedmiu obronach swojego tytułu WBC wagi półśredniej, De La Hoya stoczył pojedynek unifikacyjny z mistrzem IBF, niepokonanym Felixem Trinidadem. Walka była jednym z największych wydarzeń sportowych roku i pobiła rekord sprzedaży w systemie pay-per-view. Trinidad wygrał przez decyzję większości. Fani boksu oraz eksperci wzywali obu pięściarzy do rewanżu, który jednak nigdy nie nastąpił. 26 lutego 2000 De La Hoya znokautował Derrella Coleya, a walka była eliminatorem do pojedynku z mistrzem WBC. Po tym jak Trinidad zmienił kategorię wagową na wyższą, pas WBC powrócił do De La Hoyi. Ten stracił go jednak już 17 czerwca 2000 na rzecz Shane'a Mosleya (niejednogłośna decyzja).
De La Hoya pozwał swojego promotora Boba Aruma jesienią 2000 roku, starając się zerwać umowę z Top Rank. Sąd wydał wyrok na korzyść boksera w lutym 2001 roku. Nie zakończyło to jednak sporu między nimi. W marcu 2001 roku De La Hoya nazwał Aruma w wywiadzie prasowym rasistą, jednak później przeprosił za swoje słowa[8].
24 marca De La Hoya pokonał Arturo Gattiego przez TKO w piątej rundzie.
Mistrzostwo wagi lekkośredniej
De La Hoya przeniósł się do kategorii lekkośredniej i zmierzył się z hiszpańskim mistrzem WBC Javierem Castillejo. De La Hoya zdominował walkę, wygrywając w każdej rundzie jednogłośnie na punkty. Po pojedynku z Castillejo nie walczył przez 15 miesięcy, w trakcie których prowadził negocjacje na temat walki z Fernando Vargasem, z którym rywalizował jeszcze w czasach amatorskich. Początkowo miała się ona odbyć w 2002 roku, jednakże De La Hoya wycofał się z niej z powodu kontuzji ręki. Ostatecznie została rozegrana 14 września 2002. Po zaciętym pojedynku De La Hoya wygrał przez TKO w 11. rundzie. Wkrótce potem ogłoszono, że test antydopingowy wykrył w organizmie Vargasa steryd stanozolol.
W swojej następnej walce De La Hoya obronił mistrzostwo WBC oraz WBA, pokonując przez TKO w siódmej rundzie Luisa Ramona Campasa. W kolejnym pojedynku doszło do rewanżu z Shane'em Mosleyem. Wygrał Mosley niejednogłośnie na punkty. Później wybuchł skandal, gdy wyszło na jaw, że Mosley stosował dostarczane przez laboratorium BALCo niedozwolone i w ówczesnych czasach niewykrywalne sterydy anaboliczne. Miał zacząć je zażywać właśnie przed rewanżem z Oscarem De La Hoyą[9]. Później przyznał się do używania farmaceutyków zwiększających wydolność, jednak bez wiedzy, że są niedozwolone[10].
Mistrzostwo wagi średniej
5 czerwca 2004 De la Hoya zmierzył się z Felixem Sturm o tytuł WBO wagi średniej. De La Hoya zwyciężył przez jednogłośną decyzję, stając się pierwszym w historii bokserem, który zdobył mistrzostwo świata w sześciu różnych kategoriach wagowych. Wszyscy trzej sędziowie punktowali 115-113 na rzecz Amerykanina. Decyzja była kontrowersyjna, ponieważ liczni eksperci wyliczyli, że Sturm zadał więcej celnych ciosów[11]. Według puktacji serwisu theboxingtribune.com Sturm powinien był wygrać przez decyzję większości[12]. Część krytyków stwierdziło, że De La Hoya wygrał tylko dlatego, że jego walka z Bernardem Hopkinsem była już zaplanowana i Sturm musiałby znokautować Amerykanina, żeby wygrać[13].
18 września 2004 roku doszło do unifikacyjnego pojedynku z mistrzem WBA, WBC i IBF Bernardem Hopkinsem, uznawanym ówcześnie za najlepszego pięściarza bez podziału na kategorie wagowe. Kilka dni przed walką wskutek ciężkich treningów dłonie De La Hoyi były pocięte i wymagały założenia jedenastu szwów. De La Hoya toczył pojedynek bardzo technicznie; po ośmiu rundach sędziowie punktowali 77-75 na jego rzecz oraz 78-74 i 79-73 dla Hopkinsa. W dziewiątej rundzie Hopkins znokautował De La Hoyę ciosem lewym sierpowym w wątrobę. Bob Arum później twierdził, że De La Hoya i tak by przegrał w ten czy inny sposób, ponieważ Hopkins, podobnie jak Mosley, miał być promowany przez Golden Boy Promotions (firmę De La Hoyi)[14] De La Hoya odpierał oskarżenia, mówiąc "więc teraz on będzie mnie atakować na lewo i prawo. Wciąż będzie mówił, że umówiłem się z Hopkinsem i że, walczyłem z nim tylko dla pieniędzy. Nie mogę powstrzymać go przed mówieniem takich rzeczy, ale myślę, że boli go to, że nie zdecydowałem się pozostać z nim związany do końca mojej kariery[15].
Powrót do wagi juniorśredniej
Po dwudziestu miesiącach De La Hoya wrócił na ring i podpisał kontrakt na walkę z mistrzem WBC wagi juniorśredniej Ricardo Mayorgą. Przed pojedynkiem znany z prowokacji Mayorga obrażał rywala i jego rodzinę[16]. 6 maja 2006 De La Hoya posłał Mayorge na deski już w pierwszej rundzie lewym sierpowym, po czym znokautował go w szóstej rundzie, zdobywając pas WBC. 5 maja 2007 roku przystąpił do obrony pasa WBC, a jego przeciwnikiem był niepokonany Floyd Mayweather Jr. Po bardzo wyrównanym pojedynku De La Hoya przegrał na punkty (115-113, 112-116, 113-115). Chciał rewanżu, jednakże 6 czerwca 2008 Mayweather zapowiedział zakończenie kariery, kończąc wszelkie spekulacje na temat ponownej walki z De La Hoyą.
Powrót do wagi półśredniej
6 grudnia zmierzył się z uznawanym za najlepszego pięściarza bez podziału na kategorie wagowe Mannym Pacquiao. Część dziennikarzy uważało, że ze względu na gorsze warunki fizyczne Pacquiao nie będzie w stanie nawiązać równorzędnej walki ze znacznie silniejszym De La Hoyą[17]. Filipińczyk zdominował jednak Amerykanina, będąc od niego znacznie szybszym, i zmusił go do poddania walki w ósmej rundzie.
Zakończenie kariery
14 kwietnia 2009, podczas konferencji prasowej przed Staples Centre w Los Angeles ogłosił zakończenie kariery.
Poza sportem
De La Hoya został oskarżony o gwałt w 1998 roku. Według pozwu, złożonego w San Bernardino (Kalifornia), do gwałtu miało dojść w pokoju hotelowym w Cabo San Lucas w Meksyku w czerwcu 1996 roku[18]. Proces zakończył się polubownie w 2001 roku[19].
W 2000 roku ukazała się nominowana do nagrody Grammy płyta zatytułowana Oscar De La Hoya. Wydana przez EMI International debiutancka płyta pięściarza, utrzymana w klimacie latino pop, zawiera 13 utworów w języku angielskim i hiszpańskim które zostały napisane przez Diane Warren i Bee Gees.
5 października 2001 De La Hoya ożenił się z Millie Corretjer. Mają dwoje dzieci. Ma także córkę, Cecilię Atianę z poprzedniego związku z Shanną Moakler.
W 2005 Golden Boy Enterprises ogłosiło powstanie Golden Boy Partners. Firma skupia się na rozwoju obszarów miejskich w społeczności latynoskiej[20].
Przypisy
- ↑ Oscar De La Hoya. [dostęp 2021-02-28]. (ang.).
- ↑ HBO: Boxing: Fighters: Bio: OSCAR DE LA HOYA
- ↑ Gale - Free Resources - Hispanic Heritage - Biographies - Oscar De La Hoya
- ↑ Oscar de la Hoya is as Good as Gold | SUCCESS Magazine | What Achievers Read. [dostęp 2011-03-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-10-02)].
- ↑ Oscar De La Hoya
- ↑ Oscar Revolts Against the IBF
- ↑ Herald-Journal April 14, 1997
- ↑ The Next Foe For De La Hoya: It's Bob Arum
- ↑ BALCO-related claim casts doubt on De La Hoya bout. 2007-09-28.
- ↑ Mosley admits he unknowingly took BALCO steroids - boxing - ESPN
- ↑ De La Hoya Gets Decision - But Hopkins Wins | TheSweetScience.com Boxing
- ↑ Controversial Fight Series: Sturm-De La Hoya | thebtbc.com
- ↑ Profi-Boxen: De la Hoya entthront Mittelgewichtler Sturm - Sport | STERN.DE
- ↑ Oscar De La Hoya: Is The Gold Becoming Tarnished?. [dostęp 2011-03-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-02-11)].
- ↑ De La Hoya has feelings for Arum, Talks about Alleged Dive vs. Hopkins
- ↑ Boxing News and Views :: May :: 2006. [dostęp 2008-05-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-05-04)].
- ↑ This little and large freak show makes me feel queasy from 30 Aug 2008 - mirror.co.uk
- ↑ The New York Times November 26, 1998
- ↑ Golden Boy April 26, 2004. [dostęp 2010-08-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (sierpnia 19, 2010)].
- ↑ :: Golden Boy Promotions Inc. ::
Linki zewnętrzne
- Lista walk zawodowych Oskara De La Hoya – BoxRec
- Óscar de la Hoya w bazie Notable Names Database (ang.)
Bokser roku według czasopisma The Ring
- Jack McAuliffe (1886–1893)
- Kid Lavigne (1896–1899)
- Frank Erne (1899–1902)
- Joe Gans (1902–1908)
- Battling Nelson (1908–1910)
- Ad Wolgast (1910–1912)
- Willie Ritchie (1912–1914)
- Freddie Welsh (1914–1917)
- Benny Leonard (1917–1925)
- Jimmy Goodrich (1925)
- Rocky Kansas (1925–1926)
- Sammy Mandell (1926–1930)
- Al Singer (1930)
- Tony Canzoneri (1930–1933)
- Barney Ross (1933–1935)
- Tony Canzoneri (1935–1936)
- Lou Ambers (1936–1938)
- Henry Armstrong (1938–1939)
- Lou Ambers (1939–1940)
- Lew Jenkins (1940–1941)
- Sammy Angott (1941–1942)
- Sammy Angott (1943–1944, NBA)
- Juan Zurita (1944–1945, NBA)
- Ike Williams (1945–1947, NBA)
- Ike Williams (1947–1951)
- Jimmy Carter (1951–1952)
- Lauro Salas (1952)
- Jimmy Carter (1952–1954)
- Paddy DeMarco (1954)
- Jimmy Carter (1954–1955)
- Wallace Smith (1955–1956)
- Joe Brown (1956–1962)
- Carlos Ortiz (1962–1965)
- Ismael Laguna (1965)
- Carlos Ortiz (1965–1968)
- Carlos Teo Cruz (1968–1969)
- Mando Ramos (1969–1970)
- Ismael Laguna (1970)
- Ken Buchanan (1970–1972, WBA)
- Ken Buchanan (1971)
- Pedro Carrasco (1971–1972, WBC)
- Mando Ramos (1972, WBC)
- Roberto Durán (1972–1978, WBA)
- Chango Carmona (1972, WBC)
- Rodolfo González (1972–1974, WBC)
- Guts Ishimatsu (1974–1976, WBC)
- Esteban de Jesús (1976–1978, WBC)
- Roberto Durán (1978–1979)
- Jim Watt (1979–1981, WBC)
- Ernesto Espana (1979–1980, WBA)
- Hilmer Kenty (1980–1981, WBA)
- Sean O’Grady (1981, WBA)
- Alexis Argüello (1981–1983, WBC)
- Claude Noel (1981, WBA)
- Arturo Frias (1981–1982, WBA)
- Ray Mancini (1982–1984, WBA)
- Edwin Rosario (1983–1984, WBC)
- Charlie Brown (1984, IBF)
- Harry Arroyo (1984–1985, IBF)
- Livingstone Bramble (1984–1986, WBA)
- José Luis Ramírez (1984–1985, WBC)
- Jimmy Paul (1985–1986, IBF)
- Héctor Camacho (1985–1987, WBC)
- Edwin Rosario (1986–1987, WBA)
- Greg Haugen (1986–1987, IBF)
- Vinny Pazienza (1987–1988, IBF)
- José Luis Ramírez (1987–1988, WBC)
- Julio César Chávez (1987–1988, WBA)
- Greg Haugen (1988–1989, IBF)
- Julio César Chávez (1988–1989, WBA & WBC)
- Pernell Whitaker (1989, IBF)
- Mauricio Aceves (1989–1990, WBO)
- Edwin Rosario (1989–1990, WBA)
- Pernell Whitaker (1989–1990, WBC & IBF)
- Juan Nazario (1990, WBA)
- Pernell Whitaker (1990–1992, WBA, WBC & IBF)
- Dingaan Thobela (1990–1991, WBO)
- Joey Gamache (1992, WBA)
- Miguel Ángel González (1992–1996, WBC)
- Giovanni Parisi (1992–1994, WBO)
- Tony Lopez (1992–1993, WBA)
- Freddie Pendleton (1993–1994, IBF)
- Dingaan Thobela (1993, WBA)
- Orzubek Nazarov (1993–1998, WBA)
- Rafael Ruelas (1994–1995, IBF)
- Óscar de la Hoya (1994–1995, WBO)
- Óscar de la Hoya (1995, WBO & IBF)
- Óscar de la Hoya (1995–1996, WBO)
- Philip Holiday (1995–1997, IBF)
- Artur Grigorian (1996–2004, WBO)
- Jean-Baptiste Mendy (1996–1997, WBC)
- Stevie Johnston (1997–1998, WBC)
- Shane Mosley (1997–1999, IBF)
- Jean-Baptiste Mendy (1998–1999, WBA)
- Cesar Bazan (1998–1999, WBC)
- Stevie Johnston (1999–2000, WBC)
- Julien Lorcy (1999, WBA)
- Stefano Zoff (1999, WBA)
- Paul Spadafora (1999–2003, IBF)
- Gilberto Serrano (1999–2000, WBA)
- Takanori Hatakeyama (2000–2001, WBA)
- José Luis Castillo (2000–2002, WBC)
- Julien Lorcy (2001, WBA)
- Raúl Horacio Balbi (2001–2002, WBA)
- Leonard Doroftei (2002–2003, WBA)
- Floyd Mayweather Jr. (2002–2004, WBC)
- Javier Jauregui (2003–2004, IBF)
- Acelino Freitas (2004, WBO)
- Dugarbaataryn Lchagwa (2004, WBA)
- Julio Díaz (2004–2005, IBF)
- José Luis Castillo (2004–2005, WBC)
- Juan Díaz (2004–2007, WBA)
- Diego Corrales (2004–2005, WBO)
- Diego Corrales (2005, WBC & WBO)
- Diego Corrales (2005–2006, WBC)
- Leavander Johnson (2005, IBF)
- Jesús Chávez (2005–2007, IBF)
- Acelino Freitas (2006–2007, WBO)
- Joel Casamayor (2006–2007, WBC)
- Julio Díaz (2007, IBF)
- David Díaz (2007–2008, WBC)
- Juan Díaz (2007, WBA Super i WBO)
- Juan Díaz (2007–2008, WBA Super, WBO i IBF)
- José Alfaro (2007–2008, WBA)
- Nate Campbell (2008–2009, WBA Super, WBO i IBF)
- Yūsuke Kobori (2008–2009, WBA)
- Manny Pacquiao (2008–2009, WBC)
- Paulus Moses (2009–2010, WBA)
- Nate Campbell (2009, WBO i IBF)
- Juan Manuel Márquez (2009–2012, WBA Super i WBO)
- Edwin Valero (2009–2010, WBC)
- Humberto Soto (2010–2011, WBC)
- Miguel Acosta (2010–2011, WBA)
- Miguel Vázquez (2010–2014, IBF)
- Brandon Ríos (2011, WBA)
- Antonio DeMarco (2011–2012, WBC)
- Ricky Burns (2012–2014, WBO)
- Adrien Broner (2012–2014, WBC)
- Richard Abril (2013–2015, WBA)
- Omar Figueroa (2014, WBC)
- Terence Crawford (2014–2015, WBO)
- Mickey Bey (2014–2015, IBF)
- Jorge Linares (od 2014, WBC)
- Darleys Pérez (od 2015, WBA)
- Terry Flanagan (od 2015, WBO)
|
- Johnny Dundee (1921–1923)
- Jack Bernstein (1923)
- Johnny Dundee (1923–1924)
- Steve „Kid” Sullivan (1924)
- Mike Ballerino (1924–1925)
- Tod Morgan (1925–1929)
- Benny Bass (1929–1931)
- Kid Chocolate (1931–1933)
- Frankie Klick (1933–1934)
- Harold Gomes (1959–1960)
- Flash Elorde (1960–1967)
- Yoshiaki Numata (1967)
- Hiroshi Kobayashi (1967–1969)
- Hiroshi Kobayashi (1969–1971, WBA)
- Rene Barrientos (1969–1970, WBC)
- Yoshiaki Numata (1970–1971, WBC)
- Alfredo Marcano (1971–1972, WBA)
- Ricardo Arredondo (1971–1974, WBC)
- Ben Villaflor (1972–1973, WBA)
- Kuniaki Shibata (1973, WBA)
- Ben Villaflor (1973–1976, WBA)
- Kuniaki Shibata (1974–1975, WBC)
- Alfredo Escalera (1975–1978, WBC)
- Samuel Serrano (1976–1980, WBA)
- Alexis Argüello (1978–1980, WBC)
- Yasutsune Uehara (1980–1981, WBA)
- Rafael Limón (1980–1981, WBC)
- Cornelius Boza Edwards (1981, WBC)
- Samuel Serrano (1981–1983, WBA)
- Rolando Navarrete (1981–1982, WBC)
- Rafael Limón (1982, WBC)
- Bobby Chacon (1982–1983, WBC)
- Roger Mayweather (1983–1984, WBA)
- Héctor Camacho (1983–1984, WBC)
- Rocky Lockridge (1984–1985, WBA)
- Yuh Hwan-kil (1984–1985, IBF)
- Julio César Chávez (1984–1987, WBC)
- Lester Ellis (1985, IBF)
- Wilfredo Gómez (1985–1986, WBA)
- Barry Michael (1985–1987, IBF)
- Alfredo Layne (1986, WBA)
- Brian Mitchell (1986–1991, WBA)
- Rocky Lockridge (1987–1988, IBF)
- Azumah Nelson (1988–1994, WBC)
- Tony Lopez (1988–1989, IBF)
- John John Molina (1989, WBO)
- John John Molina (1989–1990, IBF)
- Kamel Bou Ali (1989–1992, WBO)
- Tony Lopez (1990–1991, IBF)
- Joey Gamache (1991, WBA)
- Brian Mitchell (1991, IBF)
- Genaro Hernandez (1991–1995, WBA)
- John John Molina (1992–1995, IBF)
- Daniel Londas (1992, WBO)
- Jimmi Bredahl (1992–1994, WBO)
- Óscar de la Hoya (1994, WBO)
- Jesse James Leija (1994, WBC)
- Gabriel Ruelas (1994–1995, WBC)
- Regilio Tuur (1994–1997, WBO)
- Eddie Hopson (1995, IBF)
- Tracy Harris Patterson (1995, IBF)
- Choi Yong-soo (1995–1998, WBA)
- Azumah Nelson (1995–1997, WBC)
- Arturo Gatti (1995–1998, IBF)
- Genaro Hernandez (1997–1998, WBC)
- Barry Jones (1997–1998, WBO)
- Roberto García (1998–1999, IBF)
- Anatolij Aleksandrow (1998–1999, WBO)
- Takanori Hatakeyama (1998–1999, WBA)
- Floyd Mayweather Jr. (1998–2002, WBC)
- Dugarbaataryn Lchagwa (1999, WBA)
- Acelino Freitas (1999–2002, WBO)
- Diego Corrales (1999–2000, IBF)
- Baek Jong-kwon (1999–2000, WBA)
- Joel Casamayor (2000–2002, WBA)
- Steve Forbes (2000–2002, IBF)
- Acelino Freitas (2002–2004, WBA & WBO)
- Sirimongkol Singwangcha (2002–2003, WBC)
- Carlos Hernández (2003–2004, IBF)
- Jesús Chávez (2003–2004, WBC)
- Yodsanan Sor Nanthachai (2004–2005, WBA)
- Érik Morales (2004, WBC)
- Diego Corrales (2004, WBO)
- Mike Anchondo (2004–2005, WBO)
- Érik Morales (2004, WBC & IBF)
- Érik Morales (2004, WBC)
- Marco Antonio Barrera (2004–2005, WBC)
- Robbie Peden (2005, IBF)
- Jorge Rodrigo Barrios (2005–2006, WBO)
- Vicente Mosquera (2005–2006, WBA)
- Marco Antonio Barrera (2005–2006, WBC i IBF)
- Marco Antonio Barrera (2006–2007, WBC)
- Cassius Baloyi (2006, IBF)
- Gairy St. Clair (2006, IBF)
- Edwin Valero (2006–2008, WBA)
- Joan Guzmán (2006–2008, WBO)
- Malcolm Klassen (2006–2007, IBF)
- Juan Manuel Márquez (2007–2008, WBC)
- Mzonke Fana (2007–2008, IBF)
- Manny Pacquiao (2008, WBC)
- Cassius Baloyi (2008–2009, IBF)
- Alex Arthur (2008, WBO)
- Nicky Cook (2008–2009, WBO)
- Jorge Linares (2008–2009, WBA)
- Humberto Soto (2008–2010, WBC)
- Román Martínez (2009–2010, WBO)
- Malcolm Klassen (2009, IBF)
- Robert Guerrero (2009–2010, IBF)
- Juan Carlos Salgado (2009–2010, WBA)
- Takashi Uchiyama (2010–2015, WBA)
- Vitali Tajbert (2010, WBC)
- Mzonke Fana (2010–2011, IBF)
- Ricky Burns (2010–2011, WBO)
- Takahiro Aō (2010–2012, WBC)
- Juan Carlos Salgado (2011–2013, IBF)
- Adrien Broner (2011–2012, WBO)
- Román Martínez (2012–2013, WBO)
- Gamaliel Díaz (2012–2013, WBC)
- Argenis Mendez (2013–2014, IBF)
- Takashi Miura (od 2013, WBC)
- Miguel Ángel García (2013–2014, WBO)
- Rances Barthelemy (2014–2015, IBF)
- Orlando Salido (2014–2015, WBO)
- Takashi Uchiyama (od 2015, WBA Super)
- Román Martínez (2015–2016, WBO)
- Javier Fortuna (od 2015, WBA)
- José Pedraza (od 2015, IBF)
|
- Paddy Duffy (1889–1890)
- Mysterious Billy Smith (1892–1894)
- Tommy Ryan (1894–1898)
- Mysterious Billy Smith (1898–1900)
- James Rube Ferns (1900)
- Matty Matthews (1900–1901)
- James Rube Ferns (1901)
- Joe Walcott (1901–1906)
- Honey Mellody (1906–1907)
- Mike Twin Sullivan (1907–1908)
- Harry Lewis (1908–1911)
- Matt Wells (1914–1915)
- Mike Glover (1915)
- Jack Britton (1915)
- Ted Lewis (1915–1916)
- Jack Britton (1916–1917)
- Ted Lewis (1917–1919)
- Jack Britton (1919–1922)
- Mickey Walker (1922–1926)
- Pete Latzo (1926–1927)
- Joe Dundee (1927–1929)
- Jackie Fields (1929–1930)
- Jack Thompson (1930)
- Tommy Freeman (1930–1931)
- Jack Thompson (1931)
- Lou Brouillard (1931–1932)
- Jackie Fields (1932–1933)
- Young Corbett III (1933)
- Jimmy McLarnin (1933–1934)
- Barney Ross (1934)
- Jimmy McLarnin (1934–1935)
- Barney Ross (1935–1938)
- Henry Armstrong (1938–1940)
- Fritzie Zivic (1940–1941)
- Freddie Cochrane (1941–1946)
- Marty Servo (1946)
- Sugar Ray Robinson (1946–1950)
- Johnny Bratton (1951)
- Kid Gavilan (1951–1954)
- Johnny Saxton (1954–1955)
- Tony DeMarco (1955)
- Carmen Basilio (1955–1956)
- Johnny Saxton (1956)
- Carmen Basilio (1956–1957)
- Virgil Akins (1958)
- Don Jordan (1958–1960)
- Benny Paret (1960–1961)
- Emile Griffith (1961)
- Benny Paret (1961–1962)
- Emile Griffith (1962–1963)
- Luis Rodríguez (1963)
- Emile Griffith (1963–1965)
- Curtis Cokes (1966–1969)
- José Nápoles (1969–1970)
- Billy Backus (1970–1971)
- José Nápoles (1971–1975)
- José Nápoles (1975, WBC)
- Ángel Espada (1975–1976, WBA)
- John H. Stracey (1975–1976, WBC)
- Carlos Palomino (1976–1979, WBC)
- Pipino Cuevas (1976–1980, WBA)
- Wilfred Benítez (1979, WBC)
- Sugar Ray Leonard (1979–1980, WBC)
- Roberto Durán (1980, WBC)
- Thomas Hearns (1980–1981, WBA)
- Sugar Ray Leonard (1980–1981, WBC)
- Sugar Ray Leonard (1981–1982)
- Donald Curry (1983–1984, WBA)
- Donald Curry (1984–1985, WBA i IBF)
- Milton McCrory (1983–1985, WBC)
- Donald Curry (1985–1986)
- Lloyd Honeyghan (1986–1987)
- Mark Breland (1987, WBA)
- Marlon Starling (1987–1988, WBA)
- Jorge Vaca (1987–1988, WBC)
- Lloyd Honeyghan (1988–1989, WBC)
- Simon Brown (1988–1991, IBF)
- Tomas Molinares (1988, WBA)
- Mark Breland (1989–1990, WBA)
- Marlon Starling (1989–1990, WBC)
- Genaro Léon (1989, WBO)
- Manning Galloway (1989–1993, WBO)
- Aaron Davis (1990–1991, WBA)
- Maurice Blocker (1990–1991, WBC)
- Meldrick Taylor (1991–1992, WBA)
- Simon Brown (1991, WBC)
- Maurice Blocker (1991–1993, IBF)
- James McGirt (1991–1993, WBC)
- Crisanto España (1992–1994, WBA)
- Gert Bo Jacobsen (1993, WBO)
- Pernell Whitaker (1993–1997, WBC)
- Félix Trinidad (1993–1999, IBF)
- Eamonn Loughran (1993–1996, WBO)
- Ike Quartey (1994–1998, WBA)
- José Luis López (1996, WBO)
- Michael Löwe (1997, WBO)
- Óscar de la Hoya (1997–1999, WBC)
- Ahmed Kotiev (1998–2000, WBO)
- James Page (1998–2000, WBA)
- Félix Trinidad (1999–2000, WBC i IBF)
- Daniel Santos (2000–2002, WBO)
- Shane Mosley (2000–2002, WBC)
- Andrew Lewis (2001–2002, WBA)
- Vernon Forrest (2001, IBF)
- Vernon Forrest (2002–2003, WBC)
- Antonio Margarito (2002–2007, WBO)
- Ricardo Mayorga (2002–2003, WBA)
- Michele Piccirillo (2002–2003, IBF)
- Ricardo Mayorga (2003, WBA i WBC)
- Cory Spinks (2003, IBF)
- Cory Spinks (2003–2005, WBA, WBC i IBF)
- Zab Judah (2005–2006, WBA, WBC i IBF)
- Zab Judah (2006, IBF)
- Carlos Manuel Baldomir (2006, WBC)
- Floyd Mayweather Jr. (2006, IBF)
- Ricky Hatton (2006, WBA)
- Kermit Cintron (2006–2008, IBF)
- Floyd Mayweather Jr. (2006–2008, WBC)
- Miguel Cotto (2006–2008, WBA)
- Paul Williams (2007–2008, WBO)
- Carlos Quintana (2008, WBO)
- Antonio Margarito (2008, IBF)
- Paul Williams (2008, WBO)
- Andre Berto (2008–2011, WBC)
- Antonio Margarito (2008–2009, WBA)
- Joshua Clottey (2008–2009, IBF)
- Shane Mosley (2009–2010, WBA)
- Miguel Cotto (2009, WB0)
- Isaac Hlatshwayo (2009, IBF)
- Manny Pacquiao (2009–2012, WBO)
- Dejan Zavec (2009–2011, IBF)
- Wjaczesław Senczenko (2010–2012, WBA)
- Victor Ortiz (2011, WBC)
- Andre Berto (2011, IBF)
- Floyd Mayweather Jr. (2011–2014, WBC)
- Paul Malignaggi (2012–2013, WBA)
- Randall Bailey (2012, IBF)
- Timothy Bradley (2012–2014, WBO)
- Devon Alexander (2012–2013, IBF)
- Adrien Broner (2013, WBA)
- Shawn Porter (2013–2014, IBF)
- Marcos Maidana (2013–2014, WBA)
- Manny Pacquiao (2014–2015, WBO)
- Floyd Mayweather Jr. (2014–2015, WBA Super i WBC)
- Kell Brook (od 2014, IBF)
- Keith Thurman (od 2015, WBA)
- Floyd Mayweather Jr. (2015, WBA Super, WBC i WBO)
- Floyd Mayweather Jr. (od 2015, WBA Super i WBC)
- Timothy Bradley (od 2015, WBO)
|
- Pinky Mitchell (1922–1925)
- Mushy Callahan (1926–1930, NBA)
- Jack Kid Berg (1930–1931, NBA)
- Tony Canzoneri (1931–1932)
- Johnny Jadick (1932–1933)
- Battling Shaw (1933)
- Tony Canzoneri (1933)
- Barney Ross (1933–1935)
- Tippy Larkin (1946)
- Carlos Ortiz (1959–1960)
- Duilio Loi (1960–1962)
- Eddie Perkins (1962, WBA)
- Duilio Loi (1962, WBA)
- Roberto Cruz (1963, WBA)
- Eddie Perkins (1963–1965, WBA i WBC)
- Carlos Hernández (1965–1966, WBA i WBC)
- Sandro Lopopolo (1966–1967, WBA i WBC)
- Takeshi Fuji (1967–1968, WBA i WBC)
- Takeshi Fuji (1968, WBA)
- Nicolino Locche (1968–1972, WBA)
- Pedro Adigue Jr. (1968–1970, WBC)
- Bruno Arcari (1970–1974, WBC)
- Alfonso Frazer (1972, WBA)
- Antonio Cervantes (1972–1976, WBA)
- Perico Fernandez (1974–1975, WBC)
- Saensak Muangsurin (1975–1976, WBC)
- Wilfred Benítez (1976–1977, WBA)
- Miguel Velasquez (1976, WBC)
- Saensak Muangsurin (1976–1978, WBC)
- Antonio Cervantes (1977–1980, WBA)
- Sang Hyun Kim (1978–1980, WBC)
- Saoul Mamby (1980–1982, WBC)
- Aaron Pryor (1980–1983, WBA)
- Leroy Haley (1982–1983, WBC)
- Bruce Curry (1983–1984, WBC)
- Johnny Bumphus (1984, WBA)
- Billy Costello (1984–1985, WBC)
- Gene Hatcher (1984–1985, WBA)
- Aaron Pryor (1984–1985, IBF)
- Ubaldo Nestor Sacco (1985–1986, WBA)
- Lonnie Smith (1985–1986, WBC)
- Patrizio Oliva (1986–1987, WBA)
- Gary Hinton (1986, IBF)
- Rene Arredondo (1986, WBC)
- Tsuyoshi Hamada (1986–1987, WBC)
- Joe Manley (1986–1987, IBF)
- Terry Marsh (1987, IBF)
- Juan Martin Coggi (1987–1990, WBA)
- Rene Arredondo (1987, WBC)
- Roger Mayweather (1987–1989, WBC)
- James McGirt (1988, IBF)
- Meldrick Taylor (1988–1990, IBF)
- Héctor Camacho (1989–1991, WBO)
- Julio César Chávez (1989–1990, WBC)
- Julio César Chávez (1990–1991, WBC i IBF)
- Loreto Garza (1990–1991, WBA)
- Greg Haugen (1991, WBO)
- Julio César Chávez (1991–1994, WBC)
- Héctor Camacho (1991–1992, WBO)
- Edwin Rosario (1991–1992, WBA)
- Rafael Pineda (1991–1992, IBF)
- Akinobu Hiranaka (1992, WBA)
- Carlos González (1992–1993, WBO)
- Pernell Whitaker (1992, IBF)
- Morris East (1992–1993, WBA)
- Juan Martin Coggi (1993–1994, WBA)
- Charles Murray (1993–1994, IBF)
- Zack Padilla (1993–1994, WBO)
- Frankie Randall (1994, WBC)
- Jake Rodriguez (1994–1995, IBF)
- Julio César Chávez (1994–1996, WBC)
- Frankie Randall (1994–1996, WBA)
- Konstantin Cziu (1995–1997, IBF)
- Sammy Fuentes (1995–1996, WBO)
- Juan Martin Coggi (1996, WBA)
- Giovanni Parisi (1996–1998, WBO)
- Óscar de la Hoya (1996–1997, WBC)
- Frankie Randall (1996–1997, WBA)
- Khalid Rahilou (1997–1998, WBA)
- Vince Phillips (1997–1999, IBF)
- Carlos González (1998–1999, WBO)
- Sharmba Mitchell (1998–2001, WBA)
- Terron Millett (1999–2000, IBF)
- Randall Bailey (1999–2000, WBO)
- Konstantin Cziu (1999–2001, WBC)
- Zab Judah (2000–2001, IBF)
- Ener Julio (2000–2001, WBO)
- Konstantin Cziu (2001, WBA Super i WBC)
- DeMarcus Corley (2001–2003, WBO)
- Konstantin Cziu (2001–2004, WBA, WBC i IBF)
- Konstantin Cziu (2003–2005, IBF)
- Vivian Harris (2003–2005, WBA)
- Zab Judah (2003–2004, WBO)
- Arturo Gatti (2004–2005, WBC)
- Miguel Cotto (2004–2006, WBO)
- Ricky Hatton (2005, IBF)
- Floyd Mayweather Jr. (2005, WBC)
- Carlos Maussa (2005, WBA)
- Ricky Hatton (2005–2006, WBA i IBF)
- Juan Urango (2006–2007, IBF)
- Souleymane M’Baye (2006–2007, WBA)
- Junior Witter (2006–2008, WBC)
- Ricardo Torres (2006–2008, WBO)
- Ricky Hatton (2007, IBF)
- Lovemore N'dou (2007, IBF)
- Paul Malignaggi (2007–2008, IBF)
- Gavin Rees (2007–2008, WBA)
- Andrij Kotelnyk (2008–2009, WBA)
- Timothy Bradley (2008–2009, WBC)
- Kendall Holt (2008–2009, WBO)
- Juan Urango (2009–2010, IBF)
- Timothy Bradley (2009, WBC i WBO)
- Timothy Bradley (2009–2011, WBO)
- Amir Khan (2009–2011, WBA)
- Devon Alexander (2009–2010, WBC)
- Devon Alexander (2010, WBC i IBF)
- Devon Alexander (2010–2011, WBC)
- Timothy Bradley (2011, WBC i WBO)
- Timothy Bradley (2011–2012, WBO)
- Zab Judah (2011, IBF)
- Amir Khan (2011, WBA Super i IBF)
- Marcos Maidana (2011–2012, WBA)
- Érik Morales (2011–2012, WBC)
- Lamont Peterson (2011–2012, WBA Super i IBF)
- Danny García (2012, WBC)
- Juan Manuel Márquez (2012–2013, WBO)
- Lamont Peterson (2012–2015, IBF)
- Amir Khan (2012, WBA Super)
- Danny García (2012–2015, WBC i WBA Super)
- Chabib Ałłachwierdijew (2012–2014, WBA)
- Mike Alvarado (2013, WBO)
- Rusłan Prowodnikow (2013–2014, WBO)
- Jessie Vargas (2014–1015, WBA)
- Chris Algieri (2014, WBO)
- Terence Crawford (od 2015, WBO)
- Danny García (od 2015, WBA Super)
- César Cuenca (od 2015, IBF)
|
- Denny Moyer (1962–1963, WBA)
- Denny Moyer (1963)
- Ralph Dupas (1963)
- Alessandro Mazzinghi (1963–1965)
- Nino Benvenuti (1965–1966)
- Kim Ki-soo (1966–1968)
- Alessandro Mazzinghi (1968)
- Freddie Little (1969–1970)
- Carmelo Bossi (1970–1971)
- Kōichi Wajima (1971–1974)
- Oscar Albarado (1974–1975)
- Kōichi Wajima (1975)
- Kōichi Wajima (1975, WBA)
- Miguel de Oliveira (1975, WBC)
- Jae-Do Yuh (1975–1976, WBA)
- Elisha Obed (1975–1976, WBC)
- Kōichi Wajima (1976, WBA)
- José Manuel Duran (1976, WBA)
- Eckhard Dagge (1976–1977, WBC)
- Miguel Angel Castellini (1976–1977, WBA)
- Eddie Gazo (1977–1978, WBA)
- Rocky Mattioli (1977–1979, WBC)
- Masashi Kudo (1978–1979, WBA)
- Maurice Hope (1979–1981, WBC)
- Ayub Kalule (1979–1981, WBA)
- Wilfred Benítez (1981–1982, WBC)
- Sugar Ray Leonard (1981, WBA)
- Tadashi Mihara (1981–1982, WBA)
- Davey Moore (1982–1983, WBA)
- Thomas Hearns (1982–1986, WBC)
- Roberto Durán (1983–1984, WBA)
- Mark Medal (1984, IBF)
- Mike McCallum (1984–1987, WBA)
- Carlos Santos (1984–1986, IBF)
- Buster Drayton (1986–1987, IBF)
- Duane Thomas (1986–1987, WBC)
- Matthew Hilton (1987–1988, IBF)
- Lupe Aquino (1987, WBC)
- Gianfranco Rosi (1987–1988, WBC)
- Julian Jackson (1987–1990, WBA)
- Donald Curry (1988–1989, WBC)
- Robert Hines (1988–1989, IBF)
- John David Jackson (1988–1993, WBO)
- Darrin Van Horn (1989, IBF)
- René Jacquot (1989, WBC)
- John Mugabi (1989–1990, WBC)
- Gianfranco Rosi (1989–1994, IBF)
- Terry Norris (1990–1993, WBC)
- Gilbert Delé (1991, WBA)
- Vinny Pazienza (1991–1992, WBA)
- Julio César Vásquez (1992–1995, WBA)
- Verno Phillips (1993–1995, WBO)
- Simon Brown (1993–1994, WBC)
- Terry Norris (1994, WBC)
- Vincent Pettway (1994–1995, IBF)
- Luis Santana (1994–1995, WBC)
- Pernell Whitaker (1995, WBA)
- Carl Daniels (1995, WBA)
- Paul Vaden (1995, IBF)
- Terry Norris (1995, WBC)
- Paul Jones (1995–1996, WBO)
- Terry Norris (1995–1997, WBC i IBF)
- Julio César Vásquez (1995–1996, WBA)
- Bronco McKart (1996, WBO)
- Ronald Wright (1996–1998, WBO)
- Laurent Boudouani (1996–1999, WBA)
- Terry Norris (1997, WBC)
- Raúl Márquez (1997, IBF)
- Yory Boy Campas (1997–1998, IBF)
- Keith Mullings (1997–1999, WBC)
- Harry Simon (1998–2001, WBO)
- Fernando Vargas (1998–2000, IBF)
- Javier Castillejo (1999–2001, WBC)
- David Reid (1999–2000, WBA)
- Félix Trinidad (2000, WBA)
- Félix Trinidad (2000–2001, WBA i IBF)
- Óscar de la Hoya (2001–2002, WBC)
- Fernando Vargas (2001–2002, WBA)
- Ronald Wright (2001–2004, IBF)
- Daniel Santos (2002–2005, WBO)
- Santiago Samaniego (2002–2003, WBA)
- Óscar de la Hoya (2002–2003, WBA Super i WBC)
- Shane Mosley (2003–2004, WBA i WBC)
- Ronald Wright (2004, WBA Super, WBC i IBF)
- Ronald Wright (2004–2005, WBA Super i WBC)
- Verno Phillips (2004, IBF)
- Kassim Ouma (2004–2005, IBF)
- Alejandro García (2005–2006, WBA)
- Roman Karmazin (2005–2006, IBF)
- Ricardo Mayorga (2005–2006, WBC)
- Serhij Dzyndzyruk (2005–2011, WBO)
- Óscar de la Hoya (2006–2007, WBC)
- José Antonio Rivera (2006–2007, WBA)
- Cory Spinks (2006–2008, IBF)
- Travis Simms (2007, WBA)
- Floyd Mayweather Jr. (2007, WBC)
- Joachim Alcine (2007–2008, WBA)
- Vernon Forrest (2007–2008, WBC)
- Verno Phillips (2008, IBF)
- Sergio Mora (2008, WBC)
- Daniel Santos (2008–2009, WBA)
- Vernon Forrest (2008–2009, WBC)
- Cory Spinks (2009–2010, IBF)
- Sergio Gabriel Martínez (2009–2010, WBC)
- Jurij Forman (2009–2010, WBA)
- Miguel Cotto (2010, WBA)
- Cornelius Bundrage (2010–2013, IBF)
- Miguel Cotto (2010–2012, WBA Super)
- Manny Pacquiao (2010–2011, WBC)
- Austin Trout (2011–2013, WBA)
- Saúl Álvarez (2011–2013, WBC)
- Zaurbek Bajsangurow (2011–2013, WBO)
- Floyd Mayweather Jr. (2012–2013, WBA Super)
- Ishe Smith (2013, IBF)
- Saúl Álvarez (2013, WBA i WBC)
- Carlos Molina (2013–2014, IBF)
- Floyd Mayweather Jr. (od 2013, WBA Super & WBC)
- Demetrius Andrade (od 2013, WBO)
- Erislandy Lara (od 2013, WBA)
- Cornelius Bundrage (od 2014, IBF)
|
- Jack (Nonpareil) Dempsey (1890–1891)
- Bob Fitzsimmons (1891–1894)
- Kid McCoy (1896–1897)
- Tommy Ryan (1898–1906)
- Stanley Ketchel (1907–1908)
- Billy Papke (1908)
- Stanley Ketchel (1908–1910)
- Frank Klaus (1912–1913)
- George Chip (1913–1914)
- Al McCoy (1914–1917)
- Mike O’Dowd (1917–1920)
- Johnny Wilson (1920–1923)
- Harry Greb (1923–1926)
- Tiger Flowers (1926)
- Mickey Walker (1926–1931)
- Gorilla Jones (1932, NBA)
- Marcel Thil (1932, NBA)
- Vince Dundee (1933–1934)
- Teddy Yarosz (1934–1935)
- Babe Risko (1935–1936)
- Freddie Steele (1936–1938)
- Al Hostak (1938, NBA)
- Solly Krieger (1938–1939, NBA)
- Al Hostak (1939–1940, NBA)
- Tony Zale (1940–1941, NBA)
- Tony Zale (1941–1947)
- Rocky Graziano (1947–1948)
- Tony Zale (1948)
- Marcel Cerdan (1948–1949)
- Jake LaMotta (1949–1951)
- Sugar Ray Robinson (1951)
- Randy Turpin (1951)
- Sugar Ray Robinson (1951–1952)
- Bobo Olson (1953–1955)
- Sugar Ray Robinson (1955–1957)
- Gene Fullmer (1957)
- Sugar Ray Robinson (1957)
- Carmen Basilio (1957–1958)
- Sugar Ray Robinson (1958–1960)
- Paul Pender (1960–1961)
- Terry Downes (1961–1962)
- Paul Pender (1962–1963)
- Dick Tiger (1962–1963, WBA)
- Dick Tiger (1963)
- Joey Giardello (1963–1965)
- Dick Tiger (1965–1966)
- Emile Griffith (1966–1967)
- Nino Benvenuti (1967)
- Emile Griffith (1967–1968)
- Nino Benvenuti (1968–1970)
- Carlos Monzón (1970–1974)
- Carlos Monzón (1974–1976, WBA)
- Rodrigo Valdez (1974–1976, WBC)
- Carlos Monzón (1976–1977)
- Rodrigo Valdez (1977–1978)
- Hugo Corro (1978–1979)
- Vito Antuofermo (1979–1980)
- Alan Minter (1980)
- Marvin Hagler (1980–1983)
- Marvin Hagler (1983–1987)
- Sugar Ray Leonard (1987, WBC)
- Frank Tate (1987–1988, IBF)
- Sumbu Kalambay (1987–1989, WBA)
- Thomas Hearns (1987–1988, WBC)
- Iran Barkley (1988–1989, WBC)
- Michael Nunn (1988–1991, IBF)
- Roberto Durán (1989, WBC)
- Doug DeWitt (1989–1990, WBO)
- Mike McCallum (1989–1991, WBA)
- Nigel Benn (1990, WBO)
- Chris Eubank (1990–1991, WBO)
- Julian Jackson (1990–1993, WBC)
- James Toney (1991–1993, IBF)
- Gerald McClellan (1991–1992, WBO)
- Reggie Johnson (1992–1993, WBA)
- Gerald McClellan (1993–1994, WBC)
- Chris Pyatt (1993–1994, WBO)
- Roy Jones Jr. (1993–1994, IBF)
- John David Jackson (1993–1994, WBA)
- Steve Collins (1994–1995, WBO)
- Jorge Fernando Castro (1994–1995, WBA)
- Julian Jackson (1995, WBC)
- Bernard Hopkins (1995–2001, IBF)
- Lonnie Bradley (1995–1997, WBO)
- Quincy Taylor (1995–1996, WBC)
- Shinji Takehara (1995–1996, WBA)
- Keith Holmes (1996–1998, WBC)
- William Joppy (1996–1997, WBA)
- Julio César Green (1997–1998, WBA)
- Otis Grant (1997–1998, WBO)
- William Joppy (1998–2001, WBA)
- Hacine Cherifi (1998–1999, WBC)
- Bert Schenk (1999, WBO)
- Keith Holmes (1999–2001, WBC)
- Jason Matthews (1999, WBO)
- Armand Krajnc (1999–2002, WBO)
- Bernard Hopkins (2001, WBC i IBF)
- Félix Trinidad (2001, WBA)
- Bernard Hopkins (2001–2004, WBA, WBC & IBF)
- Harry Simon (2002, WBO)
- Héctor Javier Velazco (2003, WBO)
- Felix Sturm (2003–2004, WBO)
- Maselino Masoe (2004–2006, WBA)
- Óscar de la Hoya (2004, WBO)
- Bernard Hopkins (2004–2005, Uniwersalny)
- Jermain Taylor (2005, Uniwersalny)
- Jermain Taylor (2005–2006, WBA, WBC i WBO)
- Arthur Abraham (2005–2009, IBF)
- Jermain Taylor (2006–2007, WBC i WBO)
- Felix Sturm (2006, WBA)
- Javier Castillejo (2006–2007, WBA)
- Felix Sturm (2007–2012, WBA i WBA Super)
- Kelly Pavlik (2007–2010, WBC i WBO)
- Sebastian Sylvester (2009–2011, IBF)
- Sergio Gabriel Martínez (2010, WBC i WBO)
- Sergio Gabriel Martínez (2010–2011, WBC)
- Dmitrij Pirog (2010–2012, WBO)
- Giennadij Gołowkin (2010–2014, WBA)
- Sebastian Zbik (2011, WBC)
- Daniel Geale (2011–2012, IBF)
- Julio César Chávez Jr. (2011–2012, WBC)
- Hassan N'Dam N'Jikam (2012, WBO)
- Daniel Geale (2012–2013, IBF i WBA Super)
- Sergio Gabriel Martínez (2012–2014, WBC)
- Peter Quillin (2012–2014, WBO)
- Darren Barker (2013, IBF)
- Felix Sturm (2013–2014, IBF)
- Sam Soliman (2014, IBF)
- Miguel Cotto (od 2014, WBC)
- Giennadij Gołowkin (od 2014, WBA Super)
- Daniel Jacobs (od 2014, WBA)
- Jermain Taylor (2014–2015, IBF)
- Andy Lee (od 2014, WB0)
- David Lemieux (od 2015, IBF)
|
1904: 56,7–61,2 kg, 1908: 57,2–63,5 kg, 1920–1936: 57,2–61,2 kg, 1948: 58–62 kg, 1952–2008: 57–60 kg, 2012: 56–60 kg
- Britannica: biography/Oscar-De-La-Hoya
- БРЭ: 3445323
- NE.se: oscar-de-la-hoya
- SNL: Oscar_De_La_Hoya
Identyfikatory zewnętrzne: