Christendom in Saoedi-Arabië

Het christendom in Saoedi-Arabië had in 2012 iets meer dan één miljoen aanhangers, grotendeels katholieke gastarbeiders uit de Filipijnen. Desondanks is er geen enkele kerk of parochie omdat de overheid van Saoedi-Arabië dat verbiedt. De christenen vormen een religieuze minderheid in dit door de islam gedomineerde land.

Geschiedenis

Tussen de vierde en zevende eeuw na Christus leefden er christelijke stammen in het land. Deze zijn in latere eeuwen overgegaan tot de islam. In 1986 werd bij de plaats Jubail een christelijke kerk uit de vierde eeuw ontdekt. Door de autoriteiten is het buitenlanders verboden de plaats te bezoeken.[1][2][3]

Huidige situatie

In Saoedi-Arabië zijn geen kerken omdat de overheid dat niet toestaat. Saoedi-Arabië kent geen godsdienstvrijheid en verbiedt de bouw van kerken op zijn grondgebied.[4] De laatste priester werd in 1985 het land uitgezet.[5] Saoedi-Arabië wordt hierom internationaal bekritiseerd. Buitenlanders mogen christen zijn en in kleine groepen thuis samenkomen, maar dit geldt niet voor de eigen bevolking. De islam verlaten is hen niet toegestaan. Er staat een lange gevangenisstraf op en in theorie kan de doodstraf worden opgelegd.[6] Niet-islamitische burgers dienen de bepalingen die voortvloeien uit het houden van de ramadan te respecteren. Het in het openbaar vieren van Pasen of Kerstmis is niet toegestaan.[7]

Op 6 november 2007 bracht de Saoedische koning Abdoellah een historisch bezoek aan het Vaticaan en ontmoette er paus Benedictus XVI[8][9].

In maart 2012 baarde Abdul Aziz Aal ash-Shaikh, grootmoefti van Saoedi-Arabië, internationaal opzien toen hij bij een bezoek van een delegatie uit Koeweit zei dat het "noodzakelijk [is] om alle kerken op het Arabisch Schiereiland te vernietigen", in navolging van een aan Mohammed toegeschreven uitspraak.[10] Bisschop François Lapierre van Saint-Hyacinthe, voorzitter van het mensenrechtencomité van de Canadese bisschoppenconferentie, heeft daarop de regering van Saoedi-Arabië gevraagd zich te distantiëren van de oproep van de grootmoefti.[11] [12]

Zie ook

Externe links

  • Teloorgang van het christendom in het Midden-Oosten. Artikel in Trouw, d.d. 16-10-2011
  • Jaarboek religie Amnesty International, 2007
  • Ranglijst christenvervolging Open Doors
Bronnen, noten en/of referenties
  1. ↑ "Digging Up the Saudi Past: Some Would Rather Not" by Donna Abu-Nasr and Lee Keath
  2. ↑ Ham, Anthony (2004). Lonely Planet: Saudi Arabia, pp. 158. ISBN 978-1-74059-667-1. Geraadpleegd op 1 september 2009.
  3. ↑ Recently discovered early Christian monuments in Northeastern Arabia J. A. Langfeldt - Arabian archaeology and epigraphy, 1994
  4. ↑ 'Religie is hier privé, moslims', Trouw, 16 mei 2012
  5. ↑ (en) Vatican-Saudi talks on churches, BBC, 18 maart 2008. Gearchiveerd op 18 maart 2022.
  6. ↑ Aysha: Ik voelde me bedrogen door de islam, Reformatorisch Dagblad, 6 januari 2012. Gearchiveerd op 5 mei 2023.
  7. ↑ http://www.katholieknieuwsblad.nl/opinie/item/2139-saoedi-arabi%C3%AB-apartheidsstaat-in-het-midden-oosten.html?tmpl=component&print=1
  8. ↑ (fr) "Visite historique du roi d'Arabie saoudite au Vatican" op la-Croix.com
  9. ↑ (en) Historic Saudi visit to Vatican, BBC, 6 november 2007. Gearchiveerd op 25 maart 2023.
  10. ↑ (en) Saudi’s top sheikh: ‘Necessary to destroy all churches’, The Washington Post, 22 maart 2012
  11. ↑ (en) Letter to the Ambassador of Saudi Arabia to Canada from the Chairman of the CCCB Human Rights Committee, 30 mei 2012
  12. ↑ (en) Canadian bishops press Saudis on religious tolerance, 1 juni 2012