George Herbert Hitchings

George Herbert Hitchings

Irudi gehiago
Bizitza
JaiotzaHoquiam (Washington), 1905eko apirilaren 18a
Herrialdea Ameriketako Estatu Batuak
Lehen hizkuntzaingelesa
HeriotzaChapel Hill (Ipar Carolina), 1998ko otsailaren 27a (92 urte)
Hezkuntza
HeziketaHarvard Medical School (en) Itzuli
Washingtongo Unibertsitatea
Doktorego ikaslea(k)Gertrude Belle Elion
Hizkuntzakingelesa
Jarduerak
Jarduerakmedikua, biokimikaria, farmakologoa, farmazialaria eta kimikaria
Enplegatzailea(k)Duke Unibertsitatea
Case Western Reserve University (en) Itzuli
Burroughs Wellcome & Company (en) Itzuli
Jasotako sariak
ikusi
  • Medikuntzako Nobel Saria  (1988)
    Canada Gairdner International Award  (1968)
    Alfred Burger Award  (1984)
    Foreign Member of the Royal Society  (1974ko apirilaren 25a)
    North Carolina Award for Science  (1980)
    Cameron Prize of the University of Edinburgh
    AACR-G.H.A. Clowes Award for Outstanding Basic Cancer Research  (1968)
KidetzaRoyal Society
Arteen eta Zientzien Ameriketako Estatu Batuetako Akademia
Phi Beta Kappa Elkartea
Ameriketako Estatu Batuetako Zientzien Akademia Nazionala

George Herbert Hitchings (Hoquiam, Washington, 1905eko apirilaren 18a - Chapell Hill, Ipar Carolina, 1998ko otsailaren 27a) estatubatuar farmakologoa izan zen, 1988an Medikuntzako Nobel Saria jaso zuena.

Bizitza

Washington eta Harvarden egin zituen ikasketak. Biokimika Ikerkuntzako sailaren zuzendari izan zen Burroughs-Wellcomen (Ipar Carolina), 1968 eta 1984 bitartean, eta Farmakologiako irakasle Brown Unibertsitatean (1968-1980), Duken (1970) eta Chapen Hillen (1972). 1942an konposatu purinikoen taldearen farmakologia ikertzeko programa bat hasi zuen. Hitchingsek proposatu zuen purinak, zelulen metabolismoan hartzen duten lekuagatik, zenbait eritasun kontrolatzeko erabil zitezkeela. 1951n 6-merkaptopurina (6MP) sintetizatu eta esperimentatu zuen. Konposatu hori DNAren sintesiaren inhibitzailea da, eta zenbait minbizi tratatzeko aplikatzen hasi zen. Aurrerago frogatu ahal izan zen bezala, 6MPk antigorputzen sorrera inhibitzen zuen untxien organismoan. 1960an, aurrekoekin lotutako konposatu bat erabili zen, imurana, giltzurrun-iniplanteetan gorputzak errazago onar zezan organo berria. Aurrerago, alopurinola aurkitu zuen, azido urikoaren produkzioa eragozten duen konposatu bat; beraz, hezueria tratatzeko erabiltzen da. Hitchingsek prestatutako beste konposatu batzuen artean, aipagarria da, adibidez, daraprima, malariaren kontrakoa; eta trimetoprima, bakterioen aurkakoa. 1988an, Medikuntza eta Fisiologiako Nobel saria jaso zuen, James Whyte Black eta Gertrude B. Eliotekin batera.

Erreferentziak

  • Artikulu honen edukiaren zati bat Lur hiztegi entziklopedikotik edo Lur entziklopedia tematikotik txertatu zen 2011/12/26 egunean. Egile-eskubideen jabeak, Eusko Jaurlaritzak, hiztegi horiek CC-BY 3.0 lizentziarekin argitaratu ditu, Open Data Euskadi webgunean.

Kanpo estekak

Autoritate kontrola
  • Wikimedia proiektuak
  • Wd Datuak: Q310487
  • Commonscat Multimedia: George H. Hitchings / Q310487

  • Identifikadoreak
  • WorldCat
  • VIAF: 72660
  • ISNI: 0000000114362705
  • BNF: 122828453 (data)
  • GND: 110178602
  • LCCN: n82100494
  • NKC: nlk20000089153
  • CiNii: DA04258566
  • SNAC: w69c7h99
  • SUDOC: 031654053
  • Hiztegiak eta entziklopediak
  • Lur: 02850/eu_h_2384/h2384
  • Britannica: url
  • Wd Datuak: Q310487
  • Commonscat Multimedia: George H. Hitchings / Q310487


  • i
  • e
  • a
Zerrenda:Medikuntzako Nobel Saria
1901–1925
1926–1950
1951–1975
1976–2000
2001–present